از یک توییت شروع شد . اوایل صبح دوشنبه بود که دونالد ترامپ رییس جهمور امریکا پاکستان را نکوهش کرد و متهم کرد که پاکستان کشور دروغ و فریب است ، آنها به تروریستان پناه می دهند دیگر بس است.  روز پنجشنبه ، وزارت امور خارجه امریکا اعلام کرد که کمک دو میلیارد دالری ایالات متحده به پاکستان را متوقف کرده تا وقتی که این کشور علیه طالبان و گروه دهشت افکن شبکه حقانی اقدامات قاطع انجام دهد. واشینگتن پست گزارش کرده است که این رقم شامل ۹۰۰ میلیون دالری می شود که از بخش صندوق حمایت از ایتلاف به پاکستان برای مبارزه با جنگجویان داده می شد.  سخنگوی وزارت امورخارجه ایالات متحده به خبرنگاران گفت هیچ مشارکتی با کشوری که تروریستان و شورشیان را پناه دهد تا مقامات و سربازان امریکایی را بکشد دوام نمی آورد.
پاکستان با درماندگی و تهدیدات به شیوه خودش پاسخ داد، با برانگیختن ترس از اینکه این دو کشور به خاطر این عمل امریکا با تنش های بیشتر مواجه خواهد شد. این می تواند برای ایالات متحده مشکل بزرگی باشد که در جنگ افغانستان به متحد خود پاکستان متکی است. در اینجا نگاهی به آنچه که به معنی تنش اخیر بین دو کشوراست می پردازیم.
کمک های نظامی ایالات متحده به پاکستان چقدر است؟ و از آن چه استفاده هایی می شود.
ایالات متحده حداقل بیست میلیارد دالر از سال ۲۰۰۲ به پاکستان کمک های امنیتی نموده است. بیشتر این پول ها به فعالیت های ضد تروریستی پاکستان و ساخت سخت افزارهایی برای ایالات متحده به مصرف رسیده است. با این حال، جریان این پول از ایالات متحده به منطقه در سال های اخیر کاهش پیدا کرده است و پاکستان تقریبا مانند سابق به این کمک ها وابسته نیست.  پاکستان روابط اش را با چین گسترده کرده است به طور مثال چین در پروژه های زیر ساخت های پاکستان ۶۲ میلیارد دالر سرمایه گذاری می کند. تعلیق کمک ها ممکن است بر نیروهای هوایی پاکستان بیشترین اثر را داشته باشد چرا که این بخش تا هنوز به کمک و منابع ایالات متحده وابسته است.  همکارانم گزارش کردند که اداره ترامپ مجموعه ای از مجازات های دیگر به شمول تحریم، افزایش حملات هواپیما های بی سرنشین و دست کشیدن از حمایت پاکستان در موسسات مالی جهان مانند بانک جهانی  را هم مد نظر گرفتند.
آیا رابطه ایالات متحده با پاکستان همیشه چنین دشوار بوده است. نه، در حقیقت ایالات متحده اولین کشوری بود که با پاکستان بعد از کسب استقلال در سال ۱۹۴۷ روابط دیپلماتیک برقرار کرد. در واقع تلاشی بود که در دوران جنگ سرد ایالات متحده می خواست مانع اتحاد پاکستان با شوروی سابق گردد. پاکستان به سرعت به یک دارایی نظامی برای ایالات متحده تبدیل شد. این کشور پایگاه هوایی پیشاور را در سال های ۱۹۵۰ برای زیر نظر گرفتن مسکو در اختیار ایالات متحده گذاشت.  لاهور همچنین به ایالات متحده اجازه داد تا ماموریت های جاسوسی خود را از آن قلمرو آغاز کند. پاکستان به رییس جمهور امریکا ریچارد نیکسون کمک کرد اولین سفر خود را به چین انجام دهد. در عوض، واشنگتن میلیون ها دالر کمک و حمایت نظامی را به این کشور سرازیر کرد.
در اواخر ۱۹۸۰ بعد از آنکه کانگرس ایالات متحده اصلاحیه پرسلر مبنی بر قطع کمک های نظامی و مالی به پاکستان را تصویب کرد مگر اینکه پاکستان ثابت کند این پول ها صرف توسعه سلاح هسته ای نمی شود روابط بین دو کشور به سردی گرایید. ( ایالات متحده استفاده کافی از پاکستان برده بود و پاکستان  اهمیت استراتیژیک خود را از دست داده بود) در سال ۱۹۹۲ نیکولاس پلات سفیر ایالات متحده در پاکستان به واشینگتن پیشنهاد کرد که پاکستان را در لیست حامیان تروریسم قرار دهد، پاکستان متهم به حمایت شورشیان در هند شده بود.
حمله تروریستی  یازده سپتامبر ۲۰۰۱ دوباره رابطه آنها را تغییر داد. مثل دوران جنگ سرد ایالات متحده برای انجام ماموریت های نظامی خود به پاکستان ضرورت داشت. پاکستان تبدیل به مهمترین متحد استراتیژیک ایالات متحده شد، حتی از آنان خواست که با طالبان در مورد تحویل دادن اسامه بن لادن بحث و مذاکره کنند. ( رهبران پاکستان احساس کردند چاره ای ندارند چرا که ایالات متحده تهدید کرده بود با بمباران آنان را به عصر حجر بر می گردانند مگر آنکه اطاعت کنند)   در عوض ، واشینگتن تمام تحریم ها را برداشت و یک میلیارد دالر وام آنها را هم بخشید. تا سال ۲۰۰۴ پاکستان مانند عضو جدید ناتو به حساب می آمد و به این کشور اجازه خریداری سلاح داده شد.
با این حال جنگ ایالات متحده در افغانستان سیاست پیچیده ای را برای پاکستان بوجود آورد ، حملات هواپیما های بی سرنشین که به هدف کشتن تروریستان که در پاکستان مخفی شده بودند صورت گرفت ادعا شد که غیر نظامیان کشته شدند. مقامات امریکایی آشکارا پرسشی را طرح کردند که آیا پاکستان کمک های نظامی را بر علیه تروریسم به کار می گیرد یا خیر .  دولت های بوش و اوباما نا امیدی شان از پاکستان را ابراز کردند و بیان کردند که پاکستان به اندازه کافی برای از بین بردن تروریستان تلاش نمی کند. در سال ۲۰۱۱ ایالات متحده کمک ۸۰۰ میلیون دالری به پاکستان را متوقف کرد.
تاکنون، ترامپ و مشاوران اش به نظر می رسد رویکرد سختی را در مقابل این کشور اتخاذ کرده است. ترامپ در سخنرانی ماه آگست در مورد افغانستان اظهار داشت ما به پاکستان میلیارد ها و میلیارد ها دالر پرداخت کردیم همزمان این کشور به تروریست های که در حال جنگ با آنها بودیم پناه می داد.   اما باید این رویه تغییر کند باید فورا تغییر کند ، مقامات پاکستانی با عصبانیت واکنش نشان دادند دیدار مقامات وزارت خارجه ایالات متحده را به تعویق انداخت و سفر دو جانبه بزرگ را لغو کرد.
آیا حق با اداره ترامپ است، آیا پاکستان برای خلاص شدن از شر ترویست و نابودی پایگاه شان تلاش کافی می کند.   این حقیقت است که تعدادی از طالبان و شبکه حقانی از پاکستان به عنوان پناهگاه امن استفاده می کنند. مقامات افغان از مدت ها پیش سرویس های اطلاعاتی و نظامی قدرتمند پاکستان را متهم به همکاری با طالبان و شبکه حقانی می کند که مسئول بسیاری از حملات بر شهرهای افغانستان هستند.
نیویورک تایمز می نویسد  مقامات می گویند پاکستان از طریق پیوندهایی که با آنها دارند توانایی حداقل کنترل شتاب جنگ در افغانستان را دارد در طول دو سال گذشته  کاری برای محدویت آنها نکرده است.  اما مقامات پاکستانی ادعا می کند که آنها تمام توان خود را به کار گرفته است تروریستانی که در مرزهای این کشور پناه می گیرند را از بین ببرد.
پاکستان چطوری پاسخ می دهد.
مقامات پاکستانی با خبرها تا اندازه ای با استیصال واکنش نشان دادند. وزیر امور خارجه پاکستان خواجه محمد آصف در مصاحبه ای با جیو نیوز ایالات متحده را دوستی خطاب کرد که همیشه خیانت می کند. عمران خان سیاست مدار مخالف یک قدم پیشتر رفت و گفت پاکستان باید فورا دیپلمات ها و افراد اطلاعاتی ایالات متحده را اخراج کند. در یک بیانیه ای او ضمن حمایت از پاکستان خواست مرزهای زمینی و هوایی را به روی ایالات متحده ببندد.