ریاست جمهوری می‌گوید که استعفای آقای نورستانی از سوی رییس‌جمهور پذیرفته شد.

فهیم دشتی، روزنامه‌نگار، گفت: “خبر استعفای نورستانی برای مردم خبر خوش است. یک مدیر ضعیف بود و فردی بود که انتخابات زیر مدیریت او به چالش کشیده شد و امید است که به جای این مدیران ضعیف، افراد تازه معرفی شوند.”

عبدالقادر زازی وطن‌دوست، عضو مجلس نماینده‌گان اظهار داشت: “فشارها از سوی ارگ ریاست‌جمهوری بود که نورستانی استعفا داد. یکبار خودشان [مقام‌های حکومتی] اعلام می‌کنند که این افراد برای ۶ سال می‌توانند کار کنند، اما باز هم فشار وارد می‌شود.”

آقای نورستانی در ۱۲ اسد ۱۳۹۲ در انتخابات داخلی کمیسیون مستقل انتخابات به حیث رییس این کمیسیون برگزیده شد.

او پس‌از فضل‌احمد معنوی به این وظیفه آغاز به کار کرد و مدیریت انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ خورشیدی را به دوش گرفت؛ انتخاباتی که جنجال‌هایش تا کنون سرخط بسیاری از خبرهای کشور را تشکیل می‌دهد.

پیش از اعلام نتیجه دور دوم انتخابات دستۀ انتخاباتی اصلاحات و همگرایی این روند را تحریم کرد و با پا در میانی جامعۀ جهانی روند شمارش آرا، روزهای پر جنجالی را در کمیسیون انتخابات رقم زد.

اما سر انجام نورستانی بی ذکر تعداد دقیق آرای عبدالله و غنی، آقای غنی را به حیث رییس‌جمهور و آقای عبدالله را به حیث رییس اجرائیۀ حکومت معرفی کرد.

او پس از نزدیک به دو سال در یک نشست خبری مقدار آرای غنی و عبدالله را در انتخابات ۱۳۹۳ اعلام کرد. این کار او پرسش‌ها و گمانه‌زنی‌های بسیار را در پی داشت.

پیشینۀ کارهای نورستانی در حکومت کرزی:

احمدیوسف نورستانی در سال ۱۳۸۱ خورشیدی سخنگو و مشاور حامد کرزی بود.

آقای نورستانی در دورۀ انتقالی، وزیر منابع آب و محیط زیست بود و در سال ۱۳۸۵ به حیث معاون وزارت دفاع ملی افغانستان گماشته شد و ۳ سال پس از آن، از سوی حکومت کرزی والی هرات تعیین شد.

اکنون گمان‌زنی‌ها وجود دارند که نورستانی به‌حیث سفیر در یکی از کشورها فرستاده خواهد شد، اما مقام‌های حکومتی تا کنون در این‌باره چیزی نگفته‌اند.

پرسشی که از سوی آگاهان مطرح می‌شود این است که یک شخص چی‌گونه می‌تواند سخنگوی، مشاور، وزیر، والی، رییس کمیسیون انتخابات تعیین شود در حالی که در هیچ‌یک از پست‌های یادشده تخصصی ندارد؟