نصیر ندیم، شاعر و معاون اتحادیه نویسندگان افغانستان با حضور در برنامه “شابک” در خصوص زمینه شعری خود گفت: مادر بزرگم اشعار حافظ و پدربزرگم اشعار فردوسی را در خانه برای ما می‌خواندند و من اولین شعرم را در سن کودکی نوشتم؛ هرچند که اشعار بسیار ابتدایی بودند و وزن و قافیه نداشتند و در سن ۱۸ سالگی شعر را به صورت جدی آغاز کردم.

وی ادامه داد: تقریباً زبان تمام مردم افغانستان فارسی است؛ به دلیل اینکه در تمام دانشگاه ها و مدارس به زبان فارسی تدریس می شود و بازار نشر افغانستان عموماً کتاب‌های فارسی هستند. کتاب‌های دانشگاهی و دیوان شاعران ایرانی در بین طبقه روشنفکر و کتاب خوان افغانستان بسیار رواج دارد.

این شاعر افغانستانی با اشاره به پرفروش‌ترین کتاب فارسی در افغانستان گفت: به دلیل جنگ‌های پی در پی در کشور ما مترجم کم است و ما از کتاب‌هایی که در ایران ترجمه می‌شوند، تغذیه می‌کنیم. ناشران زیادی هستند که کتاب‌های ایران را در افغانستان نشر می‌دهند و به فروش می‌رسانند. دیوان حافظ پرفروش‌ترین کتاب فارسی در افغانستان است و در هر خانه‌ای حافظ پیدا می‌شود.

ندیم در ارتباط با حضور خود در نشست دیدار رهبر معظم انقلاب با شاعران بیان کرد: من نمونه دیدار رهبری با شاعران را که در ایران مشاهده کردم در هیج جای دیگر دنیا ندیده و نشنیده‌ام. مقام معظم رهبری درباره شعر نظرات بسیار خوبی داشتند و شعر را بسیار خوب می‌شناختند و خودشان هم توانایی خوبی در سرودن شعر دارند. محبوبیت ایشان هم در میان شاعران خیلی زیاد است و این بسیار خوب است که رهبر یک ملت به شعر فکر می‌کند.

وی افزود: نکته‌ای که از این دیدار در ذهن من ماند این است که وقتی محسن سعیدی، شاعر افغانستانی، شعرخوانی کردند، رهبر معظم ایران فرمودند که شعر افغانستان پیشرفت خوبی داشته است و این نکته نشان دهنده این است که رهبر ایران شعر افغانستان را می‌شناسند و آن را مطالعه می‌کنند و این جای خوشحالی بسیاری دارد.

این شاعر افغانستانی در پایان با بیان آرزوی کتابی خود خاطرنشان کرد: از شاعران جوان ایران آثار بسیاری خوانده‌ام و برخی از آنها مانند فاضل نظری، علیرضا بدیع، حامد عسگری و علی اکبر یاغی تبار در افغانستان بسیار معروف هستند. امیدوارم تمام فارسی زبانان کتاب‌خوان شوند و شکرگذار این باشند که فارسی زبان هستند.

معرفی و متن خوانی کتاب «از آخر مجلس» به قلم میلاد عرفان پور از دیگر بخش‌های برنامه شابک بود.