اعدام شش تن از زندانيان طالبان و ديگر شبکه هاي تروريستي پيام هاي واضحي به طالبان و گروه هاي ديگر که در حال جنگ با دولت افغانستان هستند دارد. اين پيام آغاز جنگي عليه اين گروه است. دولت هاي گذشته افغانستان جنگ با طالبان را چندان جدي نگرفته بودند. صدها تن از جنگجويان طالبان که حتا از ميدان هاي نبرد گرفته شده بودند و يا در عمليات هاي پرخطر و پرمصرف نيروهاي دولتي و خارجي دستگير شده و متهم به قتل و کشتار افراد بي گناه بودند، به بهانه هاي مختلف از زندان رها گرديدند. زيادند کساني که از زندان ها با وساطت افراد با نفوذ در چوکات دولت رها شده اند و پس از چندي به صفوف طالبان دوباره پيوسته اند و عليه دولت و مردم باز هم مي جنگند. فرارهاي گروهي زندانيان طالبان در چند ولايت کشور از جمله غزني نيز به باور بسياري از آگاهان حد اقل به خاطر بي توجهي و اتخاذ نکردن تدابير امنيتي رخ داده است.
اهمال و تساهل حکومت در مقابل طالبان با اين امر عملا پايان يافته تلقي مي شود. مهم نيست که اينها چه کساني بودند، مهم اين است که جرايمي که آنها مرتکب شده بودند به نوعي يکسان بر مي گردد به جنايت عيه انسانيت. و دولت در صورتي که واقعا به اين عزم جدي باشد و بتواند تسليم ناپذيري عليه طالبان را به عنوان يک خط مشي دنبال کند و نگذارد طالبان به هر بهانه اي از زندان به عنوان يک مخفيگاه مجهز استفاده کند. اگر همان طوري که در اعلاميه آمده است”دولت جمهوري اسلامي افغانستان و شخص رييس جمهور با درنظرداشت تطبيق روند شفاف، دقيق و عادلانه عدلي و قضايي ، متعهد به تامين عدالت و به کيفر رساندن مجرميني مي باشد که به اعمال تروريستي و جنايي دست زده و مردم بيگناه را به قتل رسانده، امنيت و مصئونيت عامه را به مخاطره قرار مي دهند.» به روند جديت در مقابل طالبان و تروريست ها ادامه دهد، مطمينا تصوري از دولت افغانستان که دولت را نهادي ضعيف که فقط جاي و خورد و خوراک براي طالبان فراهم مي سازد را تغيير خواهد داد.
بحث روي اين موضوع که آيا اعدام درست است و يا نيست بحث ديگري است. مهمترين مسئله در حال حاضر اين است که رفتار با مماشات با طالبان و رها کردن ها و عملکردهاي غير قابل قبول  در حال پايان يافتن است. از سوي ديگر، با اين عمل به تعريف نسبتا واضحي از دوست و دشمن در افغانستان نزديک مي شويم. يعني اينکه اگر کساني چنين کارهايي کردند به عنوان مجرم شناخته مي شوند وبايد چنين حکمي در مورد آنها نيز اجرا شود.
موضوع نگراني هاي حقوق بشري و سازمان هايي که در اعدام و طرح مسئله اعدام در افغانستان  نظر مخالف با دولت دارند، نيز  موضوع جدي است. دولت افغانستان در بسياري از مسايل از جمله اقتصاد و درآمدهاي خود به دولت هاي ديگر متکي است .  اين دولت بايد حمايت هاي خارجي را داشته باشد و لذا برخورد کشورهايي که اعدام را مخالف حقوق بشر مي دانند، و بدان راي نمي دهند، باعث فشار مضاعف خواهد شد. کشورهاي زيادي هستند که مخالف اجراي حکم اعدام هستند.  اين کشورها مواردي اين چنيني را از نزديک بررسي مي کنند و مطمينا مخالفت خود را نشان خواهند داد.
به هر صورت آنچه براي مردم افغانستان مهم است، جديت دولت در مبارزه با تروريزم است. باور عامه بر اين بوده است که دولت فقط حرف مي زند و نمي تواند اين شعارها را در عمل پياده کند. ولي با تمام اينها، اين عکس العمل طالبان را در موضع خطرناکي قرار مي دهد که اين پيام را بگيرند که اگرصلح نمي کنند، عملا در جنگ با دولت هستند. و دولت نيز با چنين رفتاري با آنها برخورد خواهد کرد.