هارون چخانسوری سخنگوی رییس جمهور غنی دو روز پیش، خدا را سپاس گفت که جنرال دوستم معاون اول ریاست جمهوری بعد از صحت یابی به کابل بر می گردد و با تشریفات خاص مورد استقبال حکومت قرار می گیرد. هواداران جنبش ملی می گویند که مانع بازگشت جنرال دوستم در این یکسال حکومت بود. مسلم است که هواداران دوستم درست می گویند و سخنگوی ارگ نادرست سخن می گوید. از بازگشت دوستم، ارگ و حکومت جلوگیری کرد. اما بازگشت و عدم بازگشت دوستم به یک بازی منطقه ای تبدیل شد که در این بازی دولت های روسیه، ترکیه، ازبکستان و ایران نقش مهمی ایفا کردند. ارگ و دوستم دو طرف داخلی این بازی می خواهند خود را برنده و پیروز میدان معرفی کنند. کدام یک از این دو طرف برنده این بازی است؟

در ظاهر و همین اکنون و کوتاه مدت، جنرال دوستم برنده معلوم می شود، اما واقعیت چنین نیست. ارگ یکسال است که لگدش را بروی دوستم گذاشت و او را تحقیر کرد. نظام قیصاری نماینده اش را به بند کشاند. دوسیه دوستم بر سر آزار و اذیت جنسی احمد ایشچی باز است. آیا ارگ حاصر خواهد شد تا قومندان نظام قیصاری را به قومندانی اش بر گرداند، دوستم را به دفترش با تمام صلاحیت هایش به عنوان معاون اول و دوسیه ایشچی را بی سرو صدا از نهاد های عدلی و قضایی حذف کند؟ به نظر نمی رسد که رییس جمهور غنی دوستم را به همان جایی بر گرداند که در روز های مبارزات انتخاباتی و روز های نخست ریاست حمهوری اش قرار داده بود. اگر جنرال با این برگشت هم چنان به عنوان ابزار مورد استفاده قرار گیرد، او بازنده ی اصلی این بازی است و اشرف غنی برنده این بازی. زیرا ابزار در بازی ها همیشه ابزار باقی میماند و پیروز میدان نمی شود.