«مرکز امنیت آمریکایی نوین» طی گزارشی به ارزیابی تحریم‌های آمریکا علیه طالبان پرداخته است. ایالات متحده از سال ۱۹۹۹ تحریم‌هایی را علیه طالبان اعمال کرده و گستردگی تحریم‌ها از سال ۲۰۰۱ به‌عنوان بخشی از واکنش به حملات ۱۱ سپتامبر افزایش چشمگیری داشته است.

🔸 تامین مالی تروریسم، قاچاق مواد مخدر، فساد و پول‌شویی مهم‌ترین دلایل تحریم‌های قبل از ۱۱ سپتامبر است. پس از ۱۱ سپتامبر، در فرمان اجرایی ۱۳۲۲۴ به وزارت خزانه‌داری آمریکا اجازه داده شد تا هر فرد و نهادی در سراسر جهان که به تأمین مالی و کمک به طالبان می‌پردازد، تحریم شود. طالبان در ۲۰۰۲ به عنوان گروه تروریستی از سوی آمریکا شناخته شد.

🔸 شناسایی شبکه حقانی به عنوان گروه تروریستی در دوره اوباما، تحریم‌های مرتبط با افغانستان را از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ به بیش از سه برابر افزایش داد. هم‌چنین در دولت ترامپ، تشکیل «مرکز شناسایی تأمین مالی تروریسم» با مشارکت عربستان، تحریم‌های مربوط به افغانستان را از ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، شش برابر بیشتر کرد.

🔸 نویسنده، تسلط طالبان بر نهادهای دولتی و در نتیجه تحریم آن‌ها و هم‌چنین اعطای کمک‌های بشردوستانه را مهم‌ترین چالش‌های این تحریم‌ها می‌داند. گرچه تاکنون اجماع نسبی علیه طالبان در سازمان ملل وجود داشته و از این پس چین و روسیه از تحریم‌های آمریکا علیه طالبان حمایتی ندارند.

🔸 اکنون آمریکا ۹/۴ میلیارد دلار و صندوق بین‌المللی پول ۴۶۰ میلیون دلار از دارایی‌های افغانستان را مسدود کرده‌اند که می‌تواند بر افزایش روند مهاجرت از این کشور و جلوگیری از سرمایه‌گذاری خارجی در آن، مؤثر باشد. هم‌چنان که تجارت منطقه‌ای افغانستان را نیز با مشکل مواجه خواهد کرد.

✅ تحریم‌های آمریکا باعث می‌شود افغانستان بیشتر به همسایگان منطقه‌ای خود مانند پاکستان، ایران و چین وابسته شود. در صورت اجرای سرمایه‌گذاری‌های پکن در افغانستان، اثرگذاری تحریم‌های آمریکا می‌تواند به طور جدی کاهش پیدا کند.