یک پزشک جاپانی/ژاپنی که بخش عمده زندگی و حرفه خود را وقف بهبود زندگی افغان‌ها کرده بود، در نتیجه یک حمله مسلحانه در شرق افغانستان شدیداً زخمی شد و سپس درگذشت.

خودرو تتسو ناکامورا، ۷۳ ساله و همکارانش امروز (چهارشنبه، ۱۳ قوس/آذر) زمانی مورد حمله افراد مسلح قرار گرفت که برای نظارت از یک پروژه به جلال‌آباد مرکز ننگرهار رفته بودند.

عطاءالله خوگیانی، سخنگوی والی ننگرهار به ذبیح‌الله رحیمزی، خبرنگار بی‌بی‌سی گفت در نتیجه این حمله همچنین سه نگهبان، راننده و یک کارمند موسسه که همه افغان بودند، نیز کشته شدند .

آقای ناکامورا رئیس یک موسسه خیریه ژاپنی (پی‌ام‌اس) بود که دولت افغانستان را در مدیریت آب‌ها وجنگل‌ها کمک می‌کرد.

در ننگرهار، این موسسه از سیزده سال به این سو در بخش کشاورزی فعالیت دارد. این موسسه در ولسوالی‌های شیوه، بهسود و کامی بند/سدهای آب ساخته که در نتیجه آن هزاران جریب زمین در این مناطق سرسبز شده است.

در ماه اکتبر سال جاری دولت افغانستان به خاطر کارهای انسان‌دوستانه‌اش به آقای ناکامورا شهروند افتخاری افغانستان داد.

صدیق صدیقی، سخنگوی رئیس‌جمهوری او را “نزدیک‌ترین دوست افغانستان” توصیف کرده است.

دلیل این حمله تاکنون مشخص نیست و هیچ کسی مسئولیت آن را هم به عهده نگرفته است.

شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن گفته است که از خبر مرگ دکتر ناکامورا “شوکه” شده است. همچنین سفارت آمریکا در کابل این حمله را محکوم کرده است.

دفتر نمایندگی سازمان ملل (یوناما) این کشتار را “مشمئزکننده” خوانده است.

اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان با انتشار اعلامیه‌ای گفته که افغانستان خدمات دکتر ناکامورا را فراموش نخواهد کرد.

عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی افغانستان گفته دکتر ناکامورا زندگی مرفه خود را برای خدمت کردن به افغانستان رها کرد.

بنا به عکس‌ها از صحنه رویداد نشان خودروی حامل قربانیان نوع پیک‌آپ (وانت) سفید بوده است.

گروه طالبان گفته‌ است در این رویداد نقشی نداشته و “این گروه با موسساتی که برای بازسازی افغانستان کار می‌کنند، روابط خوبی دارد”.

تتسو ناکامورا کی بود؟

او در سال ۱۹۴۶ در شهر فوکووکا ژاپن به دنیا آمد. پس از تحصیل در رشته پزشکی در ۱۹۸۴ به پاکستان رفت تا به درمان بیماران جذامی در آنجا بپردازد.

دو سال پس از آن به افغانستان رفت و در یکی از روستاهای دوردست یک درمانگاه و نهاد غیردولتی “خدمات درمانی صلح ژاپن” (پی‌ام‌اس) ایجاد کرد.

این نهاد خیریه در اوج فعالیتش ده درمانگاه راه انداخت که در کنار کمک به دیگر بیماران، به درمان پناهجویان و بیماران جذامی می‌پرداخت.

دکتر ناکامورا همچنین به ساخت چاه‌ها و آبیاری در روستاهایی پرداخت که مردم به خاطر نبود آب پاک به وبا (کلرا) و بیماری‌های دیگر دچار شده بودند.

در ۲۰۰۳، او برنده جایزه “رامون مگ‌سه‌سه” شد که به عنوان جایزه نوبل آسیایی شناخته می‌شود.

دکتر ناکامورا در ۲۰۱۴ به روزنامه “جاپان تایمز” گفته بود که به خاطر مصونیتش هر روز از مسیر متفاوتی سفر می‌کند.

او اما اضافه کرده بود که بهترین اقدام احتیاطی که می‌تواند کند “دوست شدن با همه” است.

او گفته بود:”تلاش کرده‌ام که هیچ دشمنی برای خودم درست نکنم…بهترین راه این است که همه را دوست خود بسازید، با آن که شاید مردم فکر کنند من فاقد اصول هستم. چرا که مردم یگانه تکیه‌ای است که در آنجا به آن اتکا می‌کنم…و این به طور شگفت‌انگیزی موثرتر از حمل اسلحه است.”

در مورد فعالیت‌های انسان‌دوستانه و کارنامه او فیلم مستندی نیز از سوی تلویزیون ملی ژاپن ساخته شده است.