یک گزارش طلوع‌نیوز نشان می‌دهد که رییس‌جمهور غنی از آغاز حکومت وحدت ملی، بیشترین سفرهای خارجی‌اش را به امارات متحدۀ عربی انجام داده‌است.

بربنیاد این گزارش، رییس‌جمهور غنی تااکنون هشت بار به امارات متحدۀ عربی سفر کرده‌است که در بیشتر این سفرها مشاوران امنیت ملی‌، رییس پیشین ریاست عمومی امنیت ملی و عبدالسلام رحیمی، وزیر کنونی دولت در امور صلح او را همراهی کرده‌اند.

نخستین سفر رییس‌جمهور غنی به امارات متحدۀ عربی، به تاریخ ۲۳ جدی سال ۱۳۹۳- چهارماه پس از ایجاد حکومت وحدت ملی – انجام شد.

در این سفر دو روزه، یکی از هدف‌های مهم دیدار آقای غنی نشست با بازرگانان افغانان در امارات متحدۀ عربی، امضای موافقت‌‎نامۀ همکاری‌های درازمدت در بخش‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی، حکومت‌‌داری و حاکمیت قانون گفته شده‌است.

در این سفر، محمد حنیف اتمر، مشاور امنیت ملی پیشین رییس‌جمهور و عبدالسلام رحیمی، رییس پیشین ادارۀ امور ریاست‌جمهوری نیز اعضای هیئت این سفر آقای غنی بودند.

آقای غنی پنج ماه پس از سفر نخستش، به تاریخ ۲۰ جوزای سال ۱۳۹۴باز هم به امارات متحدۀ عربی رفت. این بار، هدف سفرش گسترش همکاری‌های اقتصادی و جلب سرمایه‌گذاری‌های امارات به ویژه در بخش کشاورزی و آب، گفته شد.

سومین سفر آقای غنی به امارات متحدۀ عربی در درازای شش ماه پس از دومین سفرش، به تاریخ ۱۳قوس سال ۱۳۹۵ انجام شد. در این سفر، آقای غنی در نشست «پشتیبانی از میراث‌های فرهنگی در معرض خطر» شرکت کرده بود.

اما، چهارمین سفر آقای غنی دوماه پس از سومین سفرش به امارات متحدۀ عرب، به تاریخ ۲۳دلو ۱۳۹۵ انجام شد.

در این سفر، محمد حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی رییس‌جمهور، معصوم استانکزی رییس پیشین امنیت ملی، عبدالسلام رحیمی، رییس عمومی ادارۀ امور و اجمل غنی، مشاور رییس‌جمهور همراه با آقای غنی همسفر بودند. هدف این سفر هم گسترش همکاری‌های امنیتی گفته‌ شده‌است.

پس از سفر چهارم، ده ماه بعد، در تاریخ ۱۸ عقرب ۱۳۹۶ پنجمین سفر رییس‌جمهور غنی به امارات متحدۀ عربی انجام شد. گشایش موزیم لوور، شرکت در فاتحۀ سفیر پیشین امارات که در کندهار جان باخته بود، دیدار با بازرگانان افغانان در امارات از هدف‌های مهم این سفر رییس‌جمهور غنی گفته شده بود.

در این سفر، محمد حنیف اتمر، مشاور پیشین امنیت ملی رییس‌جمهور، عبدالسلام رحیمی، رییس دفتر رییس‌جمهور و محمد هارون چخانسوری، معاون پیشین ارتباطات راهبردی و رسانه‌های ریاست‌جمهوری آقای غنی را همراهی کردند.

صدیق صدیقی، سخن‌گوی رییس‌‎جمهورغنی گفت: «ما برای گسترش روابط تجاری خود، برای بازاریابی به محصولات کشور خود ما نیاز داریم که روابط بسیار نزدیک با امارات داشته باشیم.»

ششمین سفر رییس‌جمهور غنی به امارات متحدۀ عربی، یک سال بعد به تاریخ ۲۶حوت ۱۳۹۷ انجام شد. امضای شش تفاهم‌نامه در بخش‌های فرهنگی، معارف، ورزش، معادن، انرژی و زراعت از هدف‌های مهم این سفر آقای غنی از سوی ریاست جمهوری گفته شده بود.

در این سفر، مشاور امنیت ملی رییس‌جمهور با مشاور امنیت ملی امارات متحدۀ عربی نیز دیداری داشت.

بربنیاد اطلاعات ریاست‌جمهوری، رییس‌جمهور غنی نُه ماه بعد از سفر ششم خود، برای هفتمین به تاریخ ۳۰عقرب ۱۳۹۸ بار دیگر به امارات متحدۀ عربی رفت و ریاست‌جمهوری هدف از این سفر رییس جمهور غنی را به امارات، گفت‌وگوهای دوجانبه با مقام‌های این کشور و غمشریکی درگذشت شیخ سلطان بن زاید آل نهیان گفته است.

اما، هشتمین سفر آقای غنی به امارات متحدۀ عرب سه ماه پس از هفتمین سفرش به تاریخ ۱۹ دلو ۱۳۹۸ انجام شد.

شرکت در دهمین نشست مجمع جهانی شهری یکی از هدف‌های مهم رییس‌جمهور غنی در این سفر بوده‌است – نشستی که در آن رهبران کشورهای دیگر حضور نداشتند.

در این سفر، عبدالسلام رحیمی، وزیر دولت در امور صلح و حمدالله محب، مشاور امنیت ملی رییس‌جمهور نیز غزنی راه همراهی می‌کردند.

در بیشتر از سفرهای آقای غنی مشاوران امنیت ملی، رییسان عمومی امنیت ملی و آقای سلام رحیمی اورا به امارات متحده عربی همراهی کرده‌اند.

امارات متحدۀ عرب به روز نُهم ماه قوس سال پار از نشست رسمی میان نماینده‌گان امریکا و گروۀ طالبان نیز میزبانی کرده‌است.

هرچند امارات متحدۀ عرب از کشورهایی بود که رژیم طالبان را به رسمیت شناخته بود، اما پس از رویداد کندهار که در آن پنج دیپلومات این کشور به شمول سفیر آن جان باختند روابط امارات با طالبان با چالش‌هایی روبه‌رو شد.

امارات متحدۀ عرب در نشست وزیران دفاع ناتو در سال ۲۰۱۷ میلادی در بروگسل ازبهر همکاری‌های نظامی با افغانستان و فرستادن نیروهایش به افغانستان نیز اعلام آماده‌گی کرده بود.

در همین حال، سید اسحاق گیلانی، رهبر نهضت همبستگی ملی افغانستان می‌گوید در این سفرها احتمال دارد بحث‌های پنهانی صورت گرفته باشد: «امکان دارد که بخاطر بعضی از صحبت‌های بسیار پنهانی دیگر در آنجا سفر داشته باشد ولی به یقین که به درد افغانستان نمی‌خورد.»