با آنکه شانزده سال پیش ایالات متحده امریکا به هدف مبارزه با تروریسم وارد افغانستان شد و گروه القاعده را از بهر حمله بر برجهای تجارتی در امریکا، آماج قرار داد، اما، اکنون شهروندان میگویند که از آن زمان تاکنون به مشکلات آنان افزوده شده است.
شهروندان میگویند در شانزده سال حضور امریکا در افغانستان، نه تنها زنده گی آنان بهتر نشده است، بل در نتیجه جنگها با دهها چالش و درد نیز آشنا شده اند.
گل آغا، با خانوادۀ هژده نفری اش سه سال میشود که از جنگها در ولسوالی علیشنگ ولایت لغمان به کابل آمده است و اکنون در زیر یک چادر زنده گی می کند.
کودکان اش از رفتن به مکتب محروم هستند و در آرزوی زنده گی آرامش در سال های پیش از جنگ است.
گل آغا در این باره میگوید: «ما، روزگار ما، هر روز بدتر میشود و در یک حالت بد زنده گی می کنیم. پولها را قوماندانان و وکیلان حیف و میل می کردند.»
اما رهبران حکومت وحدت ملی، رویداد یازدهم سپتمبر را یک نقطۀ عطف در تاریخ معاصر جهان میدانند. عبدالله عبدالله، رییس اجراییه میگوید که افغانستان نخستین قربانی هراس افگنی بوده است.
وی می افزاید: «نهم و یازدهم سپتامبر در تاریخ معاصر در دو دهه اخیر، یک نقطه عطف بود که دنیا را بیشتر متوجه خطر هراس افگنی ساخت و افغانستان قربانی نخست هراس افگنی بوده است.»
اکنون که شانزده سال از جنگ امریکا در افغانستان می گذرد، نه تنها که طالبان و القاعده از کشور نابود نشدند، بل همین اکنون به شمول داعشیان بیست گروه هراس افگن در بخش هایی از کشور درگیر نبرد با نیروهای دولتی هستند.
فرامرز تمنا، آگاه روابط بین الملل اظهار داشت: «در عرصۀ امنیتی، ایالات متحده امریکا آنقدر موفق نبود که انتظارش می رفت به دلیل این که شبکه های تروریستی به غیر از القاعده به شمول داعش و طالب در حال رشد است.»
رمضان بشردوست، عضو مجلس نماینده گان نیز تصریح کرد: «متأسفانه که امنیت ما بد تر شده، اقتصاد روز به روز به حالت خرابی روان است، بیکار افزایش پیدا کرده است و هر روز خون افغان ها ریختانده می شود.»
از سال دو هزار و یک بدینسو، بیش از یک صد میلیارد دالر کمک های جامعه جهانی در افغانستان سرازیر شده است، اما همین اکنون سی و نه درصد شهروندان افغانستان، زیر خط فقر به سر می برند.
از سویی دیگر، نبرد با هراس افگنی نیز در این شانزده سال این پدیده را از کشور دور نساخته است و هر روز شهروندان کشور در این نبرد قربانی می دهند.
