پاکستان همواره از سوی افغانستان به پشتیبانی از هراس‌افگنی متهم شده است. هند نیز بارها گروه‌های مستقر در پاکستان را به انجام حمله‌های هراس‌افگنانه در این کشور متهم ساخته است. پاکستان، از سوی شماری از کشورهای دیگر نیز پناه گاه هراس افگنان پنداشته می شود. در این میان، نقش مدرسه‌های دینی پاکستان هم چون منبع اصلی سربازگیری هراس افگنی شناخته شده است.
این در حالی است که پاکستان نیز از هراس افگنی رنج می برد و در سال های اخیر، هزاران تن از نیروهای امنیتی و شهروندان این کشور، در حمله های هراس افگنانه جان باخته اند.
بربنیاد تازه ترین آمارها شمار مدرسه های دینی در پاکستان به بیش از ۳۵ هزار ثبت شده اند؛ اما گزارش‌ها می‌رسانند که شمار واقعی این مدرسه‌ها به بیش از ۱۰۰ هزار می‌رسد.
شمار مدرسه‌های دینی در بخش‌هایی از پاکستان:
شمار مجموعی این مدرسه‌ها در کراچی ۳ هزار و ۸۵۹ است که از این میان دو هزار و ۶۷۴ آن ثبت شده و یک هزار و ۱۸۵ تای آن ثبت نشده اند.
در حیدر آباد در مجموع دو هزار و ۲۷۱ مدرسه است که از این میان دو هزار و ۹۶ ثبت شده و ۱۷۵ مدرسۀ ثبت نا شده است.
در میرپور خاص یک هزار و ۱۱ مدرسه در مجموع است که از این میان یک هزار و ۳۷ مدرسۀ ثبت شده و ۶۴ مدرسۀ ثبت نا شده است.
در سوکور یک هزار و ۹۵۲ مدرسۀ ثبت شده است که از این میان یک هزار و ۹۳۴ مدرسه ثبت شده و ۱۸ مدرسۀ ثبت ناشده است.
در لرکانه یک هزار و ۱۷۵ مدرسۀ ثبت شده است که از این میان یک هزار و ۱۱۵ مدرسۀ ثبت شده و ۶۰ مدرسۀ ثبت نا شده است.
برخی از آگاهان به این باور استند که آموزش وارونه اسلام به شاگردان مدرسه ها در پاکستان، در ترویج هراس افگنی نقش داشته است.
بربنیاد آمارها، شمار مدرسه های دینی از ایجاد این کشور در سال ۱۳۲۶ هجری خورشیدی تا کنون چندین برابر افزایش یافته است.
در آن سال تنها ۳۰۰ مدرسه مذهبی در پاکستان فعالیت داشتند.
مجیب الرحمان سمکنی، عضو مجلس نماینده‌گان افغانستان می‌گوید: «مدرسه های دینی در پاکستان، پناه گاه هراس افگنان استند.»
در کنار این، در بسیاری از اعتراض ها در پاکستان، شاگردان مدرسه های دینی نقش بارزی داشته اند.
در این مدرسه ها، اندیشه های بریلوی و دیوبندی، هواداران بیشتری دارند.
باورها بر این استند که اگر مدرسه های دینی در پاکستان معیاری شوند، و دین اسلام را آن گونه که است آموزش بدهند، در میزان هراس افگنی در پاکستان و افغانستان نیز تغییراتی رونما خواهد شد.
بربنیاد گفته “تاج محمد لنگاه”، رهبر حزب “پاکستان سرائیکی”، شمار بزرگی از مدرسه های این کشور از سوی “مولانا فضل الرحمان”، اداره می شوند.
او به پدر معنوی طالبان معروف است.
رهبر حزب «پاکستان سرائیکی» به «بی بی سی» گفته بود که گروه هایی مانند «سپاه صحابه، لشکر جهنگوی و تحریک ختم نبوت» نیز به جمعیت علمای پاکستان که مولانا فضل الرحمان وابسته استند.
مولانا فضل الرحمان، در سال ۱۳۹۳ هجری خورشیدی که برای استقبال از رییس جمهور غنی به میدان هوایی اسلام آباد رفته بود، در گفتگو با خبرنگاران، جنگ را در افغانستان روا دانسته بود.
این در حالی است که شورای علمای افغانستان، بارها جنگ جاری را در کشور، غیراسلامی خوانده است.
از سویی هم، «مولانا طاهر اشرفی»، رییس مجلس علمای پاکستان نیز حمله های انتحاری را در افغانستان و کشمیر، روا دانسته است.
آقای څمکنی می افزاید که باید تلاش شود تا در افغانستان، تمامی مدرسه های دینی ثبت شوند و اندیشه های هراس افگنانه را ترویج نکنند.
او از تلاش های هرچند اندک حکومت در این راستا ستایش می کند.
این عضو مجلس نمایندگان تاکید دارد که مدرسه هایی که از آموزه های دینی سو استفاده می کنند، نه تنها به افغانستان، بل به پاکستان و شماری دیگر از کشورهای آسیایی به شمول هند نیز زیان رسانیده اند.
در همین حال، عزیز احمد فیضی، آگاه مسایل دینی می گوید که هراس افگنی در اسلام جایی ندارد.
او می افزاید که اگر مدرسه های دینی در پاکستان به آموزش نادرست مسایل دینی ادامه دهند، بحران در این کشور نیز افزایش خواهد یافت.
