۷ اکتبر ۲۰۰۱ میلادی بود که دولت جورج بوش رئیس‌جمهور وقت آمریکا تصمیم به لشکرکشی نظامی به افغانستان گرفت.

در ابتدای این لشکرکشی نظامی که انگلیس آمریکا را همراهی می‌کرد، حملات هوایی واشنگتن ویرانه‌های زیادی در افغانستان برجای گذاشت.

با وجود اینکه در روزهای نخستین حملات هوایی آمریکا به افغانستان، حکومت طالبان سقوط کرد و در اخبار اعلام شد که تلفات این حملات جنگجویان طالبان بودند اما افغانستانی‌های غیرنظامی بسیاری تحت تأثیر حملات هوایی قرار گرفتند.

غیرنظامیان بسیاری جانشان را در حملات هوایی آمریکا از دست دادند و خانه‌های زیادی ویران شد.

با این حال پس از لشکرکشی آمریکا و انگلیس به افغانستان، این کشور وارد فاز جدیدی از تاریخ خود شد.

پس از سقوط طالبان افغان، دولت انتقالی در افغانستان تشکیل شد و پس از آن برای اولین بار انتخابات ریاست‌جمهوری در این کشور برگزار گردید.

در پی آن، افغانستان وارد مرحله جدیدی از جنگ‌های داخلی شد به گونه‌ای که افراد مسلح موضع ضد دولتی و نیروهای خارجی اتخاذ کردند و صفحات تاریخ معاصر افغانستان را با جنگ‌ها، درگیری‌ها، حملات انتحاری و جاسازی مین‌های کنارجاده‌ای پر کردند.

در مقاطعی از این ۱۵ سال حضور نیروهای خارجی و در رأس آنها آمریکا در افغانستان، اوضاع این کشور با سرازیر شدن کمک‌های زیاد جامعه جهانی، رو به بهبود به نظر می‌رسید تا جایی که مهاجران بی‌شمار افغان در کشورهای دیگر به افغانستان بازگشتند.

اما این اوضاع پایدار نبود و در سال‌های اخیر سیل مهاجرت‌ها از افغانستان به کشورهای خارجی به ویژه کشورهای اروپایی مجدد به راه افتاد و بحرانی را برای کشورهای قاره سبز به وجود آورد.

اکنون نیز با نگاهی به ۱۵ سال گذشته، انبوهی از تلفات غیرنظامیان، نبود دولت مقتدر، تقویت مخالفان مسلح، ناامیدی و مهاجرت‌های فراوان در افغانستان برجسته‌تر از گذشته شده است.