آخرین حمله بر یکی از مساجد شیعیان در غرب کابل در شب دوم قدر در حالی اتفاق می‌افتد که تلاش‌های گروه‌های تروریستی برای ایجاد تنش مذهبی در افغانستان ناکام مانده است. حملات منصوب به گروه تروریستی داعش در کابل در دو سال اخیر در پی آن بوده که با کشتار هدفمند گروه‌های مذهبی در پی ایجاد تفرقه میان دو مذهب شیعه و سنی در میان مردم باشد. اما برعکس، واکنش‌های مردم از گروه‌های مذهبی و قومی متفاوت در برابر این حملات امیدواری بزرگی برای افغانستان بی‌ثبات در خط مقدم حملات تروریستی است.
در حالی‌که گروه‌های تروریستی و عمدتاً داعش در پی آن بوده که با کشتار هدفمند تنش و اختلاف مذهبی در افغانستان را افزایش دهد، واکنش متحدانه‌ی مردم این استراتژی گروه‌های تروریستی را ناکام و بر وحدت و قدرت مردم افزوده است. گروه‌های تروریستی با انجام حملاتی در کارته سخی، مسجد باقرالعلوم، اعتراض جنبش روشنایی در چوک دهمزنگ و اکنون برمسجد الزهرا در شهرکابل؛ تلاش فراوانی برای کشتار و به‌دنبال آن ایجاد تنش و تفرقه میان گروه‌های مذهبی شیعه و سنی انجام داده است. اما مردم با واکنش مشترک از گروه‌های مذهبی و قومی از وحدت و همدلی‌شان پاسداری کرده‌اند. مردم تاهنوز تمامی این رویدادها را غیرانسانی و قتل و ترور پنداشته‌اند و بر وحدت و همدلی تأکید و تکیه کرده‌اند.
برای کشوری که چند دهه است در زمینش خشونت جریان دارد و برای مردمی که چند دهه تأثیر جنگ را حس کرده‌اند، این یک خوشبختی و پیشرفت قابل ستایش است که در میان اختلاف‌های سیاسی، وحدت و همدلی اسلامی‌شان را حفط کرده‌اند و با واکنش مشترک در برابر رویدادهای تروریستی تکیه‌گاه و پناهگاه هم بوده‌اند.
در حالی‌که تاریخ افغانستان پر است از خشونت‌های درون‌قومی و قومی برای قدرت، اما این کشور در میان کشورهای اسلامی به‌لحاظ وحدت مذاهب اسلامی تاریخ درخشانی دارد. اگر به تاریخ این کشور و میزان خشونت، کشته‌شدگان، جنگ‌ها و پیامدهای آن بیندیشیم، وحدت و همدلی دینی در میان دو مذهب بزرگ اسلامی (سنی و شیعه) در طول تاریخ این کشور یک استثنا و یک معجزه است. استناد قابل ملاحظه‌یی برای این‌که چطوری این کشور که جنگ‌های طولانی و خونینی را پشت سرگذرانده درگیر جنگ‌های مذهبی نشده، وجود ندارد. اما از سال ۲۰۰۱ به‌بعد که گروه‌های مختلف سیاسی و قومی و احزاب اسلامی در یک ائتلاف حکومت مشارکتی را تشکیل دادند و مشترکا افغانستان را تا این‌جا رسانده، تمامی رویدادهای تروریستی و قتل‌های هدفمند که دولت افغانستان شماری از آن‌ها را تلاشی برای ایجاد تفرقه دانسته است، در این کشور ناکام بوده است.
در حالی‌که موج تازه‌یی از کشتارها و حملات مراسم دینی و مذهبی را در این کشور آماج حمله قرار داده است، دولت و ملت در افغانستان کمربسته‌اند که با همدلی و همبستگی با قربانیان رویدادهای تروریستی جنگ نرم علیه گروه‌های تروریستی را با قدرت تمام پیش ببرد.
واکنش مقامات دولت، رهبران سیاسی، علما، مردم عادی و کاربران شبکه‌های اجتماعی همه آشکارا یک پیام را به‌دنبال داشته است: اجازه نمی‌دهیم تروریزم به تنش و تفرقه‌ی مذهبی دامن بزند. این واکنش‌ها در خلق روحیه‌ی ملی و حفظ وحدت مسلمانان تأثیر روشنی داشته است. هزاران نفر در پی حوادث اخیر با ابراز همدردی با قربانیان رویداد از مردم خواسته‌اند که همدلی و همبستگی حفظ شود و این پیام‌ها نشان می‌دهند که مردم در برابر همبستگی موجود کاملاً مراقب و حساس‌اند و هر کس به قدر توانش در پایایی و پویایی آن تلاش دارند.
با وجود تمامی همبستگی‌ها و همدلی‌های مردمی و مذهبی، حقیقت اما این است که حکومت باید تدابیر بیشتری در راستای محافظت از اماکن و مراسم دینی و مذهبی روی دست بگیرد. توجه حکومت به تأمین امنیت این مراسم و مکان‌ها همدلی و وحدت موجود را بیشتر می‌کند و خلاها و گمانه‌زنی‌های اندک در این راستا را نیز رفع می‌کند. توجه دولت و نیروهای امنیتی به این هدف گروه‌های تروریستی ضمن برچیدن زمینه‌های بسیار محدود در راستای ایجاد تنش مذهبی، مردم را در کنار دولت و نیروهای امنیتی بسیج و همدلی مذهبی و وحدت اسلامی در یک کشور جنگ‌زده و قربانی تروریزم را افزایش می‌دهد.