«آندرئی مدودوف» کارشناس سیاسی آسیای مرکزی در مطلبی تحت عنوان «آیا باید منتظر درگیری روسیه و آمریکا در افغانستان بود» به بررسی اتهامات اخیر مقامات «کابل» علیه روسیه پیرامون حمایت کرملین از طالبان پرداخت.

در این مطلب آمده است: اظهارات اخیر مقامات افغانستان در این زمینه تکرار اتهامات «واشنگتن» علیه «مسکو» درباره تحویل سلاح، مهمات نظامی و مواد سوختی به طالبان می‌باشد.

روسیه در پاسخ به اتهامات کاخ سفید با اشاره به تاریخچه تأسیس این سازمان افراطی و ایجاد دفتر طالبان در «دوحه» قطر با کمک مستقیم آمریکا، واشنگتن را به حمایت مستقیم از طالبان متهم می‌کند.

علاوه بر این طالبان مرزهای پیرامونی پایگاه‌های آمریکایی در افغانستان را حفاظت و در حقیقت «دشمن کرایه‌ای» واشنگتن می‌باشند.

به عبارت دیگر این اتهامات متقابل بخشی از جنگ اطلاعاتی میان آمریکا و روسیه است.

مقامات افغانستان نیز به دلایل معلوم مجبور هستند به این کمپین به حمایت از آمریکا وارد شوند.

برای مثال نباید فراموش کرد که آمریکا علاوه بر سرمایه گذاری هنگفت برای بهبود اقتصاد افغانستان از طریق سازمان‌های بین المللی در طول حضور نظامی خود در این کشور به جیب فعالیت‌های نظامی و صنعتی خود بیش از یک تریلیون دلار ریخته که برای فعالیت پایدار آنها بسیار مفید است.

معرفی استراتژی جدید آمریکا در افغانستان شامل چیز جدیدی نمی‌باشد و معنی واقعی آن در حال حاضر تنها افزایش تعداد سربازان آمریکایی در «کابل»، اتهامات «دونالد ترامپ» علیه ایران و اظهارات اخیر حاکم «ارزگان» در خصوص احداث پایگاه جدید آمریکا برای استقرار نیروهای آمریکایی و ناتو می‌باشد.

یکی دیگر از نوآوری‌های ترامپ در قبال افغانستان اظهارات وی پیرامون تجهیز کامل نیروهای مسلح افغان در چند سال آینده با سلاح‌های جدید و  متقاعد کردن دولت کابل برای دست کشیدن از هلی‌کوپترهای می-۱۷ روسی به نفع هلی‌کوپترهای آمریکایی می‌باشد.

یکی دیگر از دلایل متهم کردن مسکو به حمایت از طالبان و آغاز جنگ اطلاعاتی در این زمینه رقابت برای بازارهای بین المللی اسلحه می‌باشد.

تعدادی از کشورهای دیگر نیز تحت فشار آمریکا تصمیم گرفتند نظامیان خود را در خاک افغانستان افزایش دهند، از جمله آلمان تصمیم گرفت تعداد نظامیان خود در این کشور از ۹۸۰ نفر به ۱۴۰۰ نفر افزایش دهد.

با این حال، برای همه روشن است که طالبان هرگز مدعی تصرف کشورهای آسیای مرکزی نبوده، نیست و حداقل در آینده نزدیک نخواهد بود.

البته این مهم مانع اعلام رویاهای این گروه مسلح با صدا بلند و از طریق رسانه‌ها درباره ایجاد خلافت جهانی با مرکزیت کابل و ترساندن همسایگان افغانستان نمی‌شود.

روسیه از این رفتار طالبان برای حفاظت، تقویت و گسترش حضور نظامی و سیاسی خود در منطقه استفاده می‌کند.

به دلیل محدود بودن منابع و تجارت روسیه نه در حال حاضر بلکه در میان مدت نیز مسکو در افغانستان منافع جدی اقتصادی ندارد.

به نظر می‌رسد تا زمانی که ائتلاف نظامی آمریکا در خاک افغانستان حضور دارد روسیه آماده سرمایه گذاری در اقتصاد این کشور نیست.

آمریکایی‌ها در کوتاه مدت از افغانستان خارج نخواهند شد چرا که در آنجا به مانند عراق و سوریه مبارزه ۲ قدرت جهانی یعنی آمریکا و چین ادامه دارد که در آن روسیه با استفاده از تجربه تلخ حضور خود در کابل به موقعیت ناظر در این رویدادها اکتفا کرده است.

برای مسکو مسائل مربوط به امنیت مرزی افغانستان با کشورهای آسیای مرکزی، قاچاق مواد مخدر و ترانزیت شبه نظامیان از طریق این کشور در وهله اول رسیدگی است.

به منظور رسیدگی به این مسائل روسیه تلاش می‌کند حضور نظامی و سیاسی خود را تقویت کند.