صبح روز سه شنبه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی عقربه‌های ساعت ۸ و ۴۶ دقیقه را نشان می‌داد که مقر سازمان بانک جهانی در برج‌های دوقلوی نیویورک توسط ۲ فروند هواپیمای مسافربری در میان چشمان بهت زده شهروندان آمریکایی مورد اصابت قرارگرفت و همه سرنشینان ۲ هواپیما به همراه جمعی از افرادی داخل برج های دو قلو کشته می‌شوند.

کشته شدگان این حمله‌ها ۲ هزار و ۹۷۴ نفر اعلام شدند، که بیشتر آنها را مردم عادی و شهروندانی از ملیت ۹۰ کشور گوناگون جهان تشکیل می‌دادند.

واکنش خونسرد و بی‌تفاوت جرج بوش، چهل و سومین رییس جمهور افغانستان که در زمان حمله به برج‌های دوقلو مشغول خواندن کتاب «بز وحشی» برای دانش آموزان مدرسه «اما بروکر» در «سارا سوتا» سوژه رسانه‌‌ها قرار گرفت.

همان روز حوالی ساعت ۸ و ۳۰ دقیقه بود که جرج بوش در دفتر کارش نامه ای را جهت حمله به افغانستان و عراق را صادر می‌کند و می‌گوید بین عاملان این حمله و افرادی که به آن پناه داده اند تفاوتی نمی‌بیند.

آمریکا، به بهانه مقابله با تروریسم و از قدرت برکنار کردن طالبان، که اسامه بن لادن رهبر القاعده را پناه داده بود، به افغانستان حمله کرد و کمتر از ۲ سال جان هزاران شهروند غیرنظامی افغان را گرفت.

اما جرج بوش، پس از ۱۷سال از آن حادثه آن معتقد است که حمله به افغانستان تصمیم درستی بود که از جانب وی گرفت و بابت آغاز جنگ‌ در افغانستان هیچ احساس پشیمانی نمی‌کند.

پس از جرج بوش، اوضاع و شرایط آشفته افغانستان با به قدرت رسیدن باراک اوباما تغییر چندانی نکرد، سیاست‌های اشتباه اوباما در افغانستان نتیجه‌ای جزء ادامه بحران‌ها به همراه نداشت.

اوباما با رفتار متناقضی که از خود نشان داد شریک جنایات بوش در کشتار مردم افغانستان شد و با اعمال فشار به افغان‌ها، پیمان امنیتی را امضاء کرد و به این ترتیب کمک کرد تا نظامیان آمریکایی در افغانستان به حضور خود ادامه دهند.

وی ضمن اعتراف به ناتوانی آمریکا در نابودی طالبان در افغانستان، به این نکته نیز اذعان دارد که قدرت‌های بزرگِ با دست‌درازی‌های به کشورهای جهان، خود را به شکست کشاندند و آمریکا نمی‌تواند تروریسم را تنها با قدرت نظامی ریشه‌کن کند.

اوباما وضعیت آشفته‌ای در افغانستان به میراث گذاشت و هرگز نتوانست کنترل کامل وضعیت افغانستان را به دست بگیرد.

به گفته کارشناسان اوباما در افغانستان وضعیت نا به سامان را به یادگار گذاشت که اداره آن برای دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا کار ساده‌ای نیست.

«مایکل کوگلمن» کارشناس افغانستان در مرکز ودرو ویلسن، می‌گوید که اوباما با افزایش نیروهایش در افغانستان کنترل وضعیت افغانستان را در دست گرفت و افزایش شمار نیروهای آمریکایی در افغانستان دوام نداشت.

اوباما در حالی ریاست جمهوری آمریکا را ترک کرد که جنگ بی‌پایان افغانستان ماند، جنگی که از آن با عنوان طولانی‌ترین و ناموفق‌ترین جنگ تاریخ آمریکا یاد می‌شود و برای مردم افغانستان اوباما رئیس جمهوری ناکارآمدی بود که ثابت شد سیاست وی در قبال افغانستان فاجعه بار بود.

افزایش کشتار غیرنظامی‌ها توسط هواپیما‌های بدون سرنشین، گسترش حملات انتحاری در مساجد، حضور نیروهای تروریستی داعش‌‌، آوارگی صدها هزار نفر‌، رشد و تولید مواد مخدر تنها بخش‌های از دستاوردهای دوران ریاست جمهوری اوباما در افغانستان است.

شبکه روسی «رن.تی.وی» افزایش تولید مواد مخدر در افغانستان را از دستاوردهای حضور نظامیان آمریکا در افغانستان می‌داند و گفته است که آمریکا از قاچاق مواد مخدر در افغانستان میلیون‌ها دلار سود می‌برد و این کشور تبدیل به بزرگترین منبع درآمد فرماندهان نیروهای آمریکایی شده‌ است.

این شبکه روسی گفته‌ است، پس از سقوط طالبان و حضور نیروهای امریکایی در سال ۲۰۰۲ میلادی، میزان تولید مواد مخدر در افغانستان، ۵۰ برابر رشد کرده‌ است و نظامیان آمریکایی اقدام موثری را برای مقابله با تولید مواد مخدر در افغانستان انجام نداده اند.

اما دونالد ترامپ و راهبرد جدیدش با افزایش حضور نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان در حالی اتخاذ شد که در چند ماه گذشته بیش از چند منطقه افغانستان از جمله ولایت‌های لوگر و هرات مورد حملات هواپیماهای بدون سرنشین نظامیان آمریکا قرار گرفت که بیشتر قربانیان این حملات را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.

در حالی هفدهمین سالگرد واقعه سپتامبر را پشت سر می‌گذاریم که به گفته یک منبع خبری افغانستان در یک ماه گذشته بیش از ۳ هزار نفر در ۳۰ ولایت افغانستان کشته و یا زخمی شدند و این رقم نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۰ درصد افزایش را نشان می‌دهد. میراث آمریکایی ۱۱ سپتامبر پس از ۱۷ سال در کشور افغانستان نه‌ تنها به بهبود وضعیت این کشور منجر شده است بلکه منجر به افزایش ناامنی و گسترش کشتار غیرنظامیان در این کشور شده است.

جرج بوش، باراک اوباما و دونالد ترامپ رییس جمهورهای آمریکا یکی بعد از دیگری به میراث داران سیاست‌های نادرستی از اتخاذ حمله به افغانستان بعد از ۱۱ سپتامبر هستند که به تشویش و جنگ در افغانستان دامن زدند و میراث شومی را برای افغانستان برجای گذاشتند.