در اوج تلاش‌های ایالات متحده برای کشانیدن طالبان به میز گفت‌وگوها با حکومت افغانستان، نگرانی‌هایی نیز در این باره وجود دارند؛ غیبت حکومت و زنان در گفت‌وگوهای طالبان با ایالات متحده و سیاسیون، بخشی‌های از این نگرانی‌ها استند.

در همین راستا، شماری از فعالان حقوق زن، روز پنج‌شنبه (۲۵دلو) در پارک شهرنو گردآمدند و با شعار «زنان به عقب بر نمی‌گردند» خواهان سهیم‌شدن زنان در گفت‌وگوهای صلح شدند.

این زنان، می‌گویند که در تلاش ایجاد یک کمیته برای گزینش چهل زن استند تا در نشست نماینده‌گان ایالات متحدۀ امریکا و نماینده‌گان طالبان شرکت کنند.

به گفتۀ آنان، به حاشیه راندن زنان کشور در گفت‌وگوهای صلح  با طالبان گونه‌یی از تبعیض و نقض حقوق بشری زنان است.

محبوبه سراج،  فعال عرصۀ حقوق زنان گفت: «برای انتخاب زنان ما خواستیم یک کمیته را ایجاد کنیم، یک مقدار معیارها را بسازیم که نظر به آن تعداد زنانی را که در گفت‌وگوها حصه می‌گیرند بفهمیم؛ به خاطر این‌که فیصلۀ ما بعد از این است که اگر هشتاد مرد به نشست دوحه می‌ورند حداقل زنان افغان باید چهل تن باشند.»

از آغاز تلاش‌های ایالات متحده برای صلح با طالبان، نماینده‌گان این کشور چهار بار با طالبان نشست‌هایی داشته‌اند. در تمامی این نشست‌ها، نماینده‌گان حکومت و زنان افغانستان حضور نداشتند.

در نشست هفتۀ پیش که میان طالبان و سیاسیون در روسیه برگزار شد نیز تنها دو بانو به نمانیده‌گی از زنان افغانستان در آن حضور داشتند.

اکنون زنان از حکومت وحدت ملی و جامعۀ جهانی می‌خواهند که پیشرفت‌های چندین سال اخیر زنان در بخش‌های گوناگون نباید نادیده گرفته شوند و این پیشرفت‌ها باید ادامه یابند.

ثریا صبح رنگ، فعال عرصۀ حقوق زنان گفت: «از حکومت وحدت ملی تقاضای ما این است که به هیچ عنوان با حقوق شهروندی زنان افغانستان و مردم افغانستان معامله نکنند، با قانون اساسی و همچنان با رزش های حقوق بشری.»

ذاکره عزیزی، عضو نهاد مطالعات زنان برای صلح نیز افزود: «تمام زنان مخالفان در بیرون از افغانستان مصروف کار و زنده‌گی خود استند و ما قربانی این جنگ‌ها استیم و نباید حقوق ما معامله شود.»

این زنان، بر بسیج زنان کشور برای عدالت خواهی تأکید می‌ورزند و هشدار می‌دهند که به هیچ‌ گروهی اجازه نمی‌دهند تا آزادی‌ها و دستاوردهای شان را از آنان بگیرد.