🔺اخیراً ملا امیرخان متقی سرپرست وزارت خارجه طالبان به دیدار شورای علمای شیعه رفت و با رییس و اعضای این شورا دیدار کرد. متقی در این دیدار از برادری اهل تشیع و تسنن سخن زده و گفته که تشیع در افغانستان یک اقلیت نیست و حقوق کاملاً برابر با سنی‌ها دارند. همچنان متقی گفته که توطئه‌های زیادی برای تفرقه‌افکنی میان شیعه و سنی در افغانستان وجود داشت اما خنثی شده است.

🔺در این که هدف دیدار ملا امیر خان متقی با شورای علمای اهل تشیع چه بوده و چرا در این مقطع صورت گرفته، هرچند جای بحث دارد، ولی تا جایی روشن است. متقی احتمالاً به خاطر جلب حمایت شیعیان برای شرکت در نشستی که قرار است از سوی این گروه در آینده برگزار شود، به دیدار آن‌ها رفته است، این نشست احتمالاً به خاطر کسب مشروعیت داخلی و زمینه سازی برای رسمیت یافتن بین‌المللی طالبان برگزار می‌شود در تکمیل فرایند آن حضور و رای اهل تشیع شدیداً نیاز است. اما پرسش این است که در این چارچوب داد و ستد طالبان برای اهل تشیع تاکنون چه داده و یا چه انجام داد که اکنون چنین توقعی دارد. به نظر می‌رسد طالبان اکنون آماده دادن برخی امتیازات هستند، اما آیا امتیازاتی که به اهل تشیع داده شده و یا قرار است که داده شود، متناسب با جمعیت، نفوس و نفوذ تاریخی و فرهنگی و میدانی آنان است یا خواهد بود، یا این که دیدار ملا متقی چیزی شبیه دیدارهای نامزدان در هنگام مبارزات انتخاباتی است که با گذشتن از انتخابات همه چیز فراموش می‌شود.

🔺چیزی که اکنون وجود دارد ناشی از حضور بسیار ناچیز شیعیان در ساختار قدرت است. احتمالاً در تمام دولت طالبان دو شیعه به عنوان معین گماشته شده است که در مقایسه با دولت پیشین بسیار اندک، ناچیز و کمرنگ است.

🔺اما خواسته اصلی شیعیان در گماشتن چند مامور در کابینه خلاصه نمی‌شود، آن‌ها حضور معنی دار در اجتماع و چارچوب قوانین افغانستان می‌خواهند و بزرگترین خواسته‌ شان هم رسمیت یافتن فقه جعفری در محاکم و روند قضایی است.

🔺از این منظر، طالبان تاکنون هیچ امتیازی به اهل تشیع نداده و نباید هم توقع داشته باشند که شیعیان صد در صد حامی آن‌ها و دولت شان خواهند بود و یا این حمایت تا قاف قیامت ادامه خواهد یافت. آنچه مسلم است این که شیعیان خواسته‌هایمشخص دارند و اگر طالبان در این موضوع صادق هستند باید حضور معنادار شیعیان را بپذیرند.