محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهوری افغانستان، در تازه‌ترین اظهارات خود در رابطه با مذاکرات صلح گفته که او و نیروهای امنیتی این کشور تا زمانی که یک قطره خون در بدن داشته باشند، “صلح گذرا” را نمی‌پذیرند.

محمد اشرف غنی در سخنرانی که شب گذشته ( شنبه، ۱۳ دلو/بهمن) در جمع نیروهای امنیتی افغانستان داشت، در برنامه تقدیر از سربازان نیروهای ویژه افغانستان که در آزادی ۳۸ تن از زندان طالبان در ولایت غزنی در جنوب افغانستان نقش داشتند، گفت به صلحی تن نخواهد داد که در آن نقش نیروهای افغان تضمین نشده باشد.

این سخنان آقای غنی پاسخی به اظهارات شیرمحمد عباس استانکزی، یک عضو ارشد و نماینده دفتر طالبان در قطر است که گفته بود پس از خروج نیروهای آمریکا از افغانستان، نیروهای امنیتی این کشور “وجود نخواهند داشت و دوباره ساخته خواهند شد”.

این گفته‌ آقای استانکزی همچنین واکنش زیادی در رسانه‌های اجتماعی نیز همراه داشت. شمار زیادی از کاربران در حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان، عکس‌های از این نیروها را همرسانی و همبستگی خود را با آنان اعلام کردند.

این در حالی است که محمد حنیف اتمر، مشاور سابق امنیت ملی افغانستان و از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان که با جمعی از رهبران افغانستان از جمله حامدکرزی، رئیس جمهوری پیشین این کشور در نشست صلح مسکو شرکت می‌کند. آقای اتمر گفته است:

“ما همچنان روی همه‌شمول شدن مذاکرات بین‌الافغانی در آینده با شمولیت حکومت افغانستان تأکید خواهیم کرد. ولی از حکومت هم می‌طلبیم که به پروسه صلح از دریچه تنگ حکومتی نگاه نکند ‌و به نقش قشر سیاسی و کافه ملت در تلاش برای صلح و پاسداری از نظام و نهاد های ملی احترام بگذارد.”

‘شاه شجاع و معاهده گندمک’

رئیس‌جمهور غنی در سخنرانی اخیرش خطاب به سربازان گفت:”رئیس‌جمهور شما نه شاه شجاع است و نه هم امیر یعقوب خان که برای کسی سر بگذارد و یا معاهده گندمک را بالایش امضا کنند.”

شاه شجاع، معاهده لاهور را در سال ۱۸۳۸ با رنجیت سینگ و بریتانیای وقت به امضا رساند. در سال ۱۸۳۹ شاه شجاع به کمک بریتانیا وارد قندهار شد و اعلام پادشاهی کرد.

“معاهده گندمک” میان امیر محمد یعقوب خان و سر لوئیس کیوناری، نماینده سیاسی انگلستان در تاریخ ۲۶ می ۱۸۷۹ امضا شد که این معاهده‌ها در نهایت منجر به امضا “کنوانسیون کابل” یا معاهده دیورند در سال ۱۸۹۳ میان امیرعبدالرحمان خان و سِر هنری مورتمور دیورند شد.

آقای غنی گفت که نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان “یک روزه، یک‌ساله و یک دهه و یک نسل نیست، بلکه نیروهای‌اند که برای صدها نسل مبارزه می‌کنند”.

او مدعی شد که اگر چهل‌سال قبل “تدابیر می‌بود”، افغانستان به بحران و نابسامانی نمی‌رفت و اکنون نیز اشتباهات گذشته تکرار نخواهد شد.

او قبل از این نیز گفته بود که فریب آن‍‌چه را بر نجیب الله، آخرین رئیس جمهور چپگرای افغانستان آمده بود، نخواهد خورد.

آقای غنی همچنین به نیروهای امنیتی افغانستان گفت “تا زمانی که صلح می‌آید، شما مسئولیت جنگ را دارید و هیچ‌گونه تاخیری در آن نمی‌آید. آن روزها گذشته است که ژنرالان و سربازان افغانستان بدون موجب به دادستانی معرفی می‌شدند”.

این گفته آقای غنی به طور تلویحی پاسخی تعبیر شده به برخی‌ها که گفته‌اند او فردی را که پرونده قضایی دارد به عنوان معاون وزارت داخله منصوب کرده است.

آقای غنی اخیرا، خوشحال سادات را به عنوان معاون ارشد امنیتی وزارت داخله افغانستان تعیین کرد. آقای سادات در زمان ریاست جمهوری حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین زمانی که در بخش نیروهای ویژه افغانستان خدمت می‌کرد، به دادستانی معرفی شده بود.

گفته می‌شود که آقای سادات بعد از این اقدام دولت قبلی افغانستان به آمریکا رفته و چهار سال با “مک‌کرستال گروپ”، اتاق فکر، ژنرال مک‌کرستال، فرمانده سابق نیروهای آمریکا در افغانستان، کار کرده و بتازگی توسط حمدالله محب، مشاور امنیت ملی افغانستان به این کشور برگردانده شده‌است.

ریاست جمهوری افغانستان دلیل این کار را “مبارزه بی‌امان” آقای سادات عنوان کرده و افزود که “عصر به‌تبعید فرستاده شدن این افراد” گذشته است.