«محمد محقق» معاون رییس اجرایی و رهبر حزب وحدت اسلامی افغانستان با انتشار پیامی بر حضور مردم در مراسم بیست و یکمین سالگرد شهادت شهید مزاری تاکید کرد.

متن کامل پیام استاد محقق به شرح زیر می باشد:

ملت عزیز و فداکار، راهیان راه عدالتخواهی پیشوای بزرگ مزاری، فرزندان سر بدار آن پیر فرزانه.

نسل‌های بر خواسته از میان آتش و خون، دانش آموختگان سختکوش روییده از خاکستر جنگ‌های تحمیلی و ناخواسته

خواهران و برادران گرامی

درود و سلام بر شما عزیزان، سلام بر دل‌های شکسته و داغ دیده خانواده معظم شهیدان، مجروحان و مهاجران دور از وطن.

درود بر قلب‌های امیدوار جوانان برخواسته از دامن مدرسه و دانشگاه که چشم به دورنمای نه چندان روشن کشورشان دارند و با توکل به خداوند کمر همت می‌بندند تا آینده وطن را به طرف بهبودی رقم بزنند.

سلام بر دست‌های پینه بسته کارگران و اقشار مختلف اجتماع که برای رونق بخشیدن زندگی نفس زنان تلاش می‌کنند و از پای ننشسته و تسلیم هیولای تروریسم نمی‌شوند.

مردم عزیز، وطنداران گرامی

اینک در آستانه بیست و یکمین سالگرد رهبر شهید استاد «عبدالعلی مزاری» قرار داریم،همان کسی که مظلومیتمان را در جهان فریاد کرد.

همان کسی گفت می‌خواهم دیگر هزاره بودن در این کشور جرم و ننگ نباشد،همان کسی که که حقمان را به بهای خون خود مطالبه کرد.

همان که گفت من هیج منافعی غیر از منافع شماندارم،همان کسی که گفت ما باید در تصمیم گیری‌های اساسی کشور حضور داشته و سهیم باشیم

همان که گفت حق گرفتنی است نه دادنی، همانکه گفت، اینجا شعارها مذهبی است و عملکردها نژادی.

همان کسی که گفت اقوام باهم برادر کشور حق دارند به تناسب شعاع وجودیشان در ساختار نظام حضور یابند.

آن کسی که گفت نباید هیج قوم، زبان و مذهبی در وطن مشترکمان قاچاقی زندگی نکنند همه آنها حق دارند رسمی باشند و از حق مساوی در پناه قانون اساسی برخوردار باشند.

آن کسی که گفت تنها راه حل پذیرش همدیگر است و حذف اقوام و احزاب از روند مشارکت غیر ممکن است.

آن کسی که  زنان نیمی از پیکر جامعه هست و باید در تعیین سر نوشتشان سهیم باشند.

آن کسی که گفت انتخابات آزاد تنها راه حل مساله است وسر انجام آن کسی که احزاب را پایه‌های اساسی دموکراسی و سیستم مختلط انتخاباتی را راه حل معضل کشور می‌دانست.

آن پیر روشن ضمیری که حرفهای راهگشایی داشت ولی در آشفته بازار سیاست آن زمان کشور و دست اندازی‌های بیگانگان هیچگاهی شنیده نشد.

ولی امروز مقوله‌های را که وی وارد فرهنگ سیاسی کشورکرد سرمشق حیات نوین سیاسی کشور است وسر انجام آن پیشوای بزرگ و منادی عدالتخواهی بر سر آرمان‌های بلندش قربانی شد.

برادران وخواهران عزیز

اکنون بیست و یکسال از عروج ملکوتی آن پیر فرزانه می گذرد و کاروان آسیب دیده ملت ما همچنان خروشان و خستگی ناپزیر. به پیش می‌رود اما روند متفاوت و گاهاً ویرانگر حوادث کشور همچنان مانع سیر نورمال و تکاملی رسیدن مردم به خواسته‌های بر حقشان می‌باشد.

دست به دست شدن سکان قدرت میان جهت‌های مختلف از افراطیت لجام گسیخته تا اداره موقت و حکومت‌های انتقالی و انتخابی و ظهور شخصیت‌های متفاوت از نظر تفکر سیاسی و اخلاق اجتماعی در راس هرم قدرت، تحقق عملی مطالبات سیاسی و اجتماعی مردم عزیز را به کندی مواجه ساخته ولی روند عدالتخواهی همچنان به سوی اهداف نشانی شده رهبر شهید در حرکت است.

آغاز جریان ملت سازی، رفع تبعیض ملی، مشارکت همگانی در ساختار اداری کشور، تطبیق توسعه متوازن، حاکمیت نظام شایسته سالاری و نهادینه شدن حقوق سیاسی ومدنیی اقوام، مذاهب واقشار اجتماعی، زنان اطفال و اقشار آسیب پزیر به تدریج جریان دارد، ولی باور عام بر این است که این روند کافی نیست.

کندی روند مشارکت ملی و گیر کردن مردم ما در باتلاق انزوای اداری در بروکراسی نظام و نقش سمبولیک آنان در ساختار نظام مشهود است.

حضور کمرنگ مردم ما در مدیریت میانه و سطوح پایین ادارات دولتی و حضور سمبلیک آنان در سطوح بالا که اگر وزیری هستند صلاحیت اجرایی آن عامدانه به وزارت‌ها یا ریاست‌های جدید انتقال می‌یابد که خود باعث تضعیف جایگاه قانونی این نهادها شده و خلاف شعار تقویت نهادها و اصلاحات در حکومت وحدت ملی است و نیز مایه ناراحتی و سر شکستگی مردم ما است.

اما بر این باور هستیم که این روند دایمی نیست و فصل نگرش یکسان به همه اقوام و جهت‌های سیاسی فرا می‌رسد که آن زمان همگی اتباع کشور، انسان با حقوق مساوی خواهد شد و افکار انحصارطلبانه به جایی نخواهد رسید.

و ما امروز جزو حکومت وحدت ملی و در حمایت از نظام هستیم زیرا این حکومت را محصول تلاش مردم در انتخابات و نتیجه مشترک هر ۲ تیم انتخاباتی و جامعه جهانی می‌دانیم و در صدد ایجاد خرابی نیستیم اما باید شرکای وطنی و بین‌المللی خود این مسایل را متوجه شوند که بار کج به منزل نمی‌رسد.

امروز ما در امور امنیتی ودفاعی در سطح بالا حضور اندک داریم و در هیات رهبری نیروهای دفاعی وامنیتی حضور متناسب نداریم و به نظر می‌رسد راه یافتن کادرهای مردم ما به رتبه بالای نظامی و عدلی قضایی به یک امر تقریباً غیر ممکن تبدیل شده است.

درعرصه دپلماسی از ۶۰ سفارتخانه و نمایندگی‌های کشور ما در خارج، ازمردم ما کسی نیستند علی رغم داشتن تجارب فراوان دیپلماتیک و واجد شرایط بودن دیپلمات‌های مربوط به جامعه ما و خالی بودن سفارت‌خانه‌ها و نمایندگی‌ها به دلایل مبهم و نامعلوم هنوز هیچ سفیر یا کنسولی از ما معرفی نشده‌اند.

این وضعیت خود مصداق یکجانبه‌نگری در اداره و تضعیف جایگاه افغانستان در سطح منطقه‌ای و بین المللی است

به هر حال این مشکلات را می‌دانیم و مایه رنج شبانه روزی ما است اما شرایط شکننده کشور،حضور دشمنان نظام، طالبان، القاعده، داعش و دیگر گروه‌های افراطی در چند کیلومتری پایتخت کشور ما موجب آن شده است که ما از ایجاد جنجال و تنش بر سر حدود مشارکت ملی خود داری کنیم.

تعدیل واحدهای اداری جاغوری، بهسود،پنجاب، به ولایت از جمله وعده‌های انتخاباتی تیم اصلاحات بود اما چون حکومت متشکل از ۲ تیم شد باید راه میانه جستجو شود که ما به آن متعهد هستیم وما حتی الامکان سعی داریم خواسته‌ها و مطالبات مردم در فضای دوستانه و دور از تنش‌ها عملی شود.

مشارکت عادلانه در تمامی سطوح و ساختار نظام سیاسی،اداری و امنیتی حق طبیعی مردم ماست که در قانون اساسی به مثابه میثاق شهروندی، توافقنامه سیاسی ۲ تیم و سایر تعهدات و توافقاتی که شرط الزام شکل‌گیری حکومت وحدت ملی بوده به آن تاکید شده است.

اما آنطوری که دیده می‌شود بی‌توجهی‌ و ب‌ مهری‌ها نسبت به مطالبات اجتماعی و سیاسی به حدی رسیده که باور مردم ما را به همراهی با این روند تضعیف کرده و سلامت صداقت وعده‌های داده شده در مورد تعهد حکومت مبنی بر تامین عدالت ملی را زیر سوال برده است.

اما این را به شما اطمینان می‌دهم که دست از اهداف شما که همان خواسته‌های رهبر شهید در دوران حیاتش بود نخواهیم کشید و در هر شرایط آن را دنبال خواهیم کرد.

دهه شهادت رهبر شهید که مسمی به هفته عدالت است فصل بیداری و فصل خروش ملت ماست. امیدوارم که امسال پر خروش‌تر از گذشته به صحنه بیایید و راهتان را برای رسیدن به حقوق خود هموار سازید.