♦️دولت موقت طالبان به تازگی با ارسال نامه‌ای به کانگرس ایالات متحده امریکا، ضمن درخواست برای آزاد کردن نزدیک به ۱۰ میلیارد دالر دارایی افغانستان که از سوی دولت امریکا بلوکه شده است، از آن کشور خواستار کمک شده است.
امیرخان متقی سرپرست وزارت خارجه طالبان با ارسال این نامه، از اعضای کانگرس ایالات متحده خواسته است که دارایی‌های افغانستان را آزاد کرده و در ضمن برای بازسازی و ترمیم اقتصادی ورشکسته افغانستان کمک کند.

♦️اما پرسش این است که چرا طالبانی که مدعی دو دهه «جهاد» علیه اشغالگری امریکا بودند و هنوز نیز هستند، چنین در برابر کاخ سفید به تضرع و عجز و لابه افتاده و از دشمنی که بیست سال علیه آن جنگیده‌اند استعانت می‌جویند. به نظر می‌رسد طالبان هنوز خوب و دقیق ایالات متحده امریکا را نشناخته و به تجربه نیاموخته‌اند که هزار بار نسبت به جنگ در میدان جنگ، امریکا در میدان سیاست و جنگ نرم خطرناک تر و خوش خط و خال تر است.

♦️ایالات متحده امریکا همواره در عقب سپر حقوق بشر و دموکراسی و آزادی بیان و حقوق زنان و چنین و چنان مفاهیم متعالی و انسانی پنهان شده و همان سنگر نشانه می‌گیرد. عملکرد ایالات متحده در کشورهای مختلف نشان می‌دهد که چنین مقولات انسانی تنها پوشش و سپر اعمال و سیاست‌های شیطانی امریکا بوده و در جای خود به خوبی از خجالت آن بیرون می‌آید.

♦️با توجه به این مسئله، طالبان اگر می‌خواهند حکومت کنند و دل ملت را به دست بیاورند و بقای خود را در قدرت تضمین کنند، باید از سیاست تضرع و التماس در برابر امریکا خود داری کنند؛ زیرا برای امریکا نه سرنوشت و گرسنگی ملت افغانستان مهم است و نه بقای حکومت طالبان. برای این کشور فقط و فقط پیشبرد اهداف شیطانی‌اش مهم بوده و در این راه از هیچ عملی فروگذار نمی‌کند.

♦️اما طالبان؛ برای بقای این گروه در ساختار قدرت، بهترین گزینه توسل به ایجاد حکومت فراگیر و رجوع به ملت است، زمانی که ملت با دولت باشد، هیچ قدرتی نمی‌تواند در برابر آن بایستد اما زمانی که ملت از دولت روگردان شد دوباره هیچ قدرتی نمی‌تواند بقای آن را تضمین کند. نمودنه چنین رخدادی دولت اشرف غنی بود که از ملت روگردان شده و کل تکیه خود را بر امریکا و کمک‌هایش گذاشت و سرانجامی چنان شوم در برابرش سبز شد.