در نشست مشورتی که از سوی شورای عالی صلح افغانستان در کابل ترتیب شده بود، شماری از رهبران و سران احزاب و شخصیت های سیاسی در زمینۀ چگونگی تامین صلح پایدار در کشور سخن گفتند و طرح ها و پیشنهادات خود را ارایه کردند.
محمد یونس قانونی، معاون پیشین ریاست جمهوری افغانستان، اظهار داشت که در کنار اجماع کلی، تاهنوز طرح روشن و واضح برای صلح وجود ندارد، جنگ افغانستان به بن بست رسیده است و باید یک تیم مذاکره کننده ایجاد شود.
آقای قانونی گفت “در تشکیل تیم مذاکره کننده، جامعیت افغانستان در نظر گرفته شود و همه اقوام و اقشار، جامعه سیاسی و مدنی و زنان باید خود را در آن شریک بدانند.”
آقای قانونی که حامی ادامه مذاکرات غیرمستقیم با مخالفان بود گفت که روند انتخابات ریاست جمهوری، طوری باید تنظیم شود که مخالفین مسلح نیزخود را در آن شریک بدانند.
شرکت کننده گان این گفتمان سیاسی به وجود آمدن اجماع کلی برای رسیدن به صلح را یک امر ضروری می پندارند و می گویند که حتا اگر صلح به قیمت ایجاد یک حکومت موقت به دست آید، باید این قیمت پرداخته شود.
داکتر انورالحق احدی، رهبر ایتلاف جبهه نوین، گفت که در میان همه اقشار افغانستان، در میان طالبان و نیز در امریکا، تمایل برای آوردن صلح در افغانستان به وجود آمده است. آقای احدی در جریان سخنرانی گفت که “هرگاه صلح به قیمت حکومت موقت هم حاصل شود, قیمت زیاد نیست، باید آنرا پرداخت …”
امرالله صالح ، رهبر روند سبز تا کید کرد که دولت باید مالکیت پروسه صلح را به دست گیرد، اجندای صلح را با صنف سیاسی کشور همسو و همسان سازد و از تلاش های پراگنده جلوگیری شود. آقای صالح ادعا کرد که حکومت در سلسه تلاش های پراگنده به شماری از طالبان پاسپورت افغانی توزیع کرده است. او گفت که “خدا کند اطلاعات من نادرست باشد. به طالبان نزدیک به ۴۰۰ جلد پاسپورت توزیع شده است.”
کریم خرم، رییس دفتر حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان، از تلاش های اخیر زلمی خلیلزاد، مشاور وزارت خارجۀ امریکا در امور مصالحۀ افغانستان، استقبال کرد.
آقای خرم گفت “اقدام جدید امریکا، یک اقدام خوب است که نماینده خاص برای صلح تعیین کرده است.” او همچنان خواهان به تعویق انداختن انتخابات ریاست جمهوری شد تا طالبان نیز شامل روند انتخابات شوند.
به دنبال گزینش آقای خلیلزاد به صفت مشاور وزارت خارجۀ امریکا در امور مصالحۀ افغانستان، بحث ها در مورد روند صلح این کشور، بار دیگر داغ شده است. اما در بیش از یک دهه اخیر تلاش های صلح بی نتیجه بوده و به ویژه عملکرد شورای عالی صلح افغانستان، مورد انتقاد مردم قرار داشته است.
