با آن‌که چالش‌های امنیتی به حکومت و مردم افغانستان کمتر فرصت می‌دهد که در مورد آثار فرهنگی این کشور فکر کنند اما سکرتر جنرال کمیسیون ملی یونسکو و آی‌سیسکوی افغانستان می‌گوید که این کمیسیون در حفظ آثار فرهنگی و گسترش تعلیم و تربیه در این کشور همچنان به فعالیت‌های‌شان ادامه می‌دهد.
این نهاد، یک نهاد ملی است و زیر نظر کمیته‌ی یونسکو فعالیت می‌کند.
محمدشاکر حبیب‌یار، سکرتر جنرال کمیسیون ملی یونسکو و آیسیسکوی افغانستان در نشستی که به‌منظور انکشاف پلان استراتژیک این کمیسیون به روز سه‌شنبه (۳۰ عقرب) از سوی این کمیسیون در همکاری با وزارت معارف برگزار شد، گفت که فعالیت‌های اساسی این کمیسیون در بخش‌های تعلیم و تربیه، فرهنگ و امور اجتماعی می‌باشد. وی وظیفه‌های اصلی این کمیسیون را تامین ارتباط میان این کمیسیون و سازمان‌های بین‌المللی یونسکو و آیسیسکو، هماهنگی برنامه‌هایی چون (سواد حیاتی، تحصیلات عالی، تعلیمات اساسی و ثانوی) و نظارت و ارزیابی از فعالیت‌های این کمیسیون در بخش‌های تعلیم و تربیه و فرهنگ در افغانستان عنوان کرد.
فعالیت‌های گذشته‌ی این کمیسیون شامل تامین ارتباط منظم با ۱۹۹ کمیسیون ملی یونسکو در منطقه و جهان و پنج وزارت سکتوری در سطح ملی، تهیه‌ی اساس‌نامه برای این کمیسیون، ایجاد ویب‌سایت مستقل برای این کمیسیون، توسعه و تامین ارتباط با کمیسیون‌های ملی آسیایی، ارتقای ظرفیت کارمندان و تنظیم سفر‌های هیات‌های افغانستان در کنفرانس‌ها و سمینار‌های سازمان یونسکو و آیسیسکو بوده است.
آقای حبیب‌یار می‌گوید که این کمیسیون با چالش‌هایی نیز مواجه است. وی گفت که نبود متخصص در بخش‌های تعلیم و تربیه و فرهنگ باعث شده که این کمیسون نتواند به آنچه در نظر داشته است دست یابد.
از چالش‌های دیگر این کمیسیون عدم پرداخت امتیاز به کارمندان این کمیسیون است. وی در این مورد گفت که تنها خود وی از امتیاز بست CBR برخوردار است.
این کمیسیون از کمبود امکانات تکنالوژی و مخابراتی و نبود بودجه‌ی کافی نیز شکایت دارد. وی گفت که این کمیسیون تا حال از بودجه‌ی وزارت معارف مصرف می‌کند.
دکتور سردارمحمد رحیمی، معین وزارت معارف افغانستان فعالیت‌های کمیسیون ملی یونسکو و آیسیسکو را برای افغانستان حیاتی خوانده گفت که فعالیت‌های این کمیسیون در افغانستان که آثار باستانی زیادی دارد، مفید خواهد بود.
دکتور رحیمی اما فعالیت‌های این کمیسیون را کافی نمی‌داند. او اضافه کرد که فعالیت‌های این کمیسیون تا حال بیشتر جنبه‌ی اجرایی داشته و در حوزه‌ی پالیسی و برنامه‌های کلان فعالیت کمتری صورت گرفته است.
آقای رحیمی با اشاره به اهداف سازمان یونسکو که توسعه‌ی تعلیم و تربیه، فرهنگ و هنر و گسترش فرهنگ صلح می‌باشد گفت که باید کنفرانس منطقه‌یی با محوریت خود افغان‌ها در افغانستان ایجاد شود که بتواند راه را برای توسعه‌ی بیشتر معارف، فعالیت‌های فرهنگی و هنری و نیز آوردن صلح از این مجرا باز کند.
وی در حمایت از کمیسیون ملی یونسکو و آیسیسکو گفت «وزارت معارف نباید به این کمیسیون به‌عنوان یک دفتر از دفتر‌های این وزارت نگاه کند بلکه به‌حیث یک مؤسسه‌ی ملی به یونسکو و آیسیسکوی افغانستان نگاه کند و در هماهنگی با ارگان‌های بالاتری چون ریاست‌جمهوری، اداره‌ی امور و ریاست اجرائیه ظرفیت‌های بشری و لوجیستیکی بیشتر برای این موسسات فراهم کند، چرا که می‌تواند در آینده عواید پایدار داشته باشد و هم می‌تواند افغانستان را بهتر در سطح بین‌المللی معرفی کند».
محمدشاکر حبیب‌یار در مورد پلان استراتژی سه سال آینده‌ی این کمیسیون که به‌تازگی روی آن کار آغاز شده است، گفت که این اولین پلان است که برای این کمیسیون ساخته می‌شود. وی گفت که این پلان به آن‌ها کمک می‌کند که طبق آن فعالیت‌های‌شان را در افغانستان ادامه دهند.
کمیسیون ملی یونسکو و آیسیسکوی افغانستان که ۲۲ نفر درت شکیلات آن کار می‌کنند، سه سال بعد از تاسیس سازمان جهانی یونسکو در سال ۱۹۴۸ ایجاد شده و عضویت این سازمان را کسب کرده است. افغانستان در سال ۲۰۰۳ عضو سازمان آیسیسکو (سازمان همکاری‌های کشور‌های اسلامی) شده است. تاسیس کمیسیون ملی یونسکوی افغانستان بر اساس ماده‌ی ۷ اساسنامه‌ی کمیسیون‌های ملی یونسکو که از طرف سازمان جهانی تدوین شده صورت گرفته است.