پنجمین دور نشست های دوجانبه نمایندگان گروه طالبان و نمایندگان حکومت آمریکا در شهر دوحه پایتخت قطر درحال جریان است. در این دور از گفتگوها «زلمی خلیل زاد» نماینده ویژه وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا مسئولیت هیئت آمریکایی و «مولوی عبدالغنی برادر» معاون سیاسی گروه طالبان و رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر مسئولیت هیئت مذاکره کننده گروه طالبان را به عهده دارد. براساس گزارش ها و اظهارنظرهای مقامات ارشد هیئت‌های مذاکره کننده، دو طرف با در اختیار داشتن صلاحیت‌های لازم و کافی برای امضای توافقنامه احتمالی صلح، تمایل و جدیدت بالایی برای خاتمه دادن به بحران چهل ساله افغانستان دارند.
از سوی دیگر لجاجت گروه طالبان در مقابل پیشنهاد مذاکره مستقیم با حکومت افغانستان و عدم گزارش دهی مقامات آمریکایی درباره محتوای نشست‌های مشترک با طالبان، موجب بروز نگرانی‌هایی برای مردم و همچنین ارگ ریاست جمهوری شد. با این حال، با تعهد «زلمی خلیل زاد» به رئیس جمهور «محمداشرف غنی» مبنی بر اینکه هرگونه توافق دولت آمریکا با گروه طالبان فقط با مشورت و اجازه حکومت افغانستان صورت خواهد گرفت، مقداری از نگرانی های مردم نسبت به نتایج این گفتگوها کاسته شد.
با این حال دولت آمریکا و هیئت مذاکره کننده این کشور در قطر می‌بایست بیش از پیش به دغدغه‌های مردم افغانستان توجه داشته باشند و خود را پاسخگوی آن ها بدانند. مردم افغانستان علی رغم اینکه با تمام وجود خواستار برقراری صلح در کشور هستند و برای رسیدن به صلح قربانی‌های بی‌شماری داده‌اند، اما تنها صلحی می‌خواهند که با عزتمندی همراه باشد. بدون شک، صلحی که نتیجه آن، به پایمال شدن عزت مردم افغانستان و همچنین بی احترامی به خون شهدای وطن ختم شود، مورد تایید هیچ شخص آزاده‌ای نخواهد بود.
مردم افغانستان صلح می‌خواهند اما نه به هر قیمتی. در ۱۷ سال گذشته مردم افغانستان نظامی را تاسیس کردند و آن را توسعه دادند که خون‌های بسیاری برای قوام آن ریخته شد و جان های بی‌شماری فدای برپا ماندن آن گردید. در ۱۷ سال گذشته مردم با تلاش بی‌نهایت و فداکاری‌های بی دریغ  به دستآوردهای زیادی رسیدند. آن‌ها نمی‌خواهند این دست‌آوردهای ارزشمند و سخت بدست آمده، فدای صلحی ناپایدار شود.
«تشکیل نیروهای امنیتی اعم از اردوی ملی، پولیس ملی و امنیت ملی»، «کسب حق تحصیل و حق کار توسط زنان»، «برقراری امنیت نسبی در سرتاسر کشور»، «تشکیل نظام اداری برای اداره امور کشور»، «کسب آزادی های اجتماعی و سیاسی توسط مردم»، «آغاز به کار هزاران مکتب، دانشگاه و مراکز آموزشی و تحصیلات علی»، «تربیت هزاران جوان در دانشگاه های کشور»، «دسترسی اکثریت مردم در سرتاسر کشور به خدمات صحی»، «بهره مندی ۹۵ درصد مردم از پوشش ارتباطی شبکه های مخابراتی»، «آغاز به کار هزاران شرکت تولیدی و خدماتی و فابریکه های صنعتی در سرتاسر کشور»، «امضای معاهده های دوجانبه و چندجانبه اقتصادی و سیاسی میان افغانستان و دیگر کشورهای جهان» و همچنین «برگزاری چند دوره انتخابات برای مشارکت مردم در سرنوشت خود» از جمله دستآوردهای مردم افغانستان در ۱۷ سال گذشته است. آمریکا باید بداند که معامله برسر این دستآوردها و صداها دسـتآورد دیگر مردم افغانستان با طالبان حتی اگر با هدف صلح صورت گیرد، مورد قبول آنها نخواهد بود و نتیجه ای جز افتادن افغانستان در چرخه بی پایان بحران و ناامنی نخواهد داشت.
/ میرویس نورزی