سراج الدین حقانی رهبر شبکه حقانی بعنوان قدرتمندترین جناح طالبان، در مصاحبه با شبکه سی‌ان‌ان اعلام کرده است که آمریکا دیگر دشمن طالبان نیست. او اظهار امیدواری کرده است که طالبان و آمریکا در آینده پیش رو، روابط خوبی را با یکدیگر برقرار خواهند کرد. این سخن از زبان فردی که دست کم ۲۰ سال با آمریکا در جنگ بوده است، حاوی یک پیام سیاسی می‌تواند باشد.

گروه طالبان با شعار جهاد علیه آمریکا به مدت بیست سال در افغانستان جنگید و به تصریح خود سراج الدین حقانی در مدت دوره جهاد صدها عملیات انتحاری در شهرهای بزرگ افغانستان انجام شد که بر اثر آنها صدها انسان جان خود را از دست دادند.
آمریکا با شعار جنگ با القاعده و سپس با هدف براندازی حکومت طالبان به افغانستان لشکرکشی کرد و با فروپاشی حکومت طالبان زمینه تشکیل حکومت جمهوری در افغانستان شکل گرفت. دو دهه پس از آن، واشنگتن در یک چرخش سیاسی بازی دوگانه‌ای را آغاز کرد.
در سال ۱۳۹۰، جو بایدن معاون دولت باراک اوباما و رئیس جمهور فعلی آمریکا، در مصاحبه با مجله نیوزویک به صراحت اعلام کرد که دولت آمریکا، طالبان را دشمن خود نمی‌داند و آمریکا برای سرکوب القاعده به افغانستان حمله کرده است. بایدن در مبارزات انتخاباتی و طول دوره ریاست جمهوری‌ خود پیوسته به مردم آمریکا تأکید کرد که طالبان دشمن آمریکا نیست. بدین ترتیب آمریکا در پی توافق سیاسی با طالبان برآمد و سرانجام در سال ۱۳۹۸ موفق به امضای پیمان شد.

نگاه دقیق‌تر به این روند نشان می‌دهد که آمریکا برای اهداف کلان بین‌المللی و فرا افغانستانی خود قصد خاتمه دادن به جنگ افغانستان را داشت و برای نیل به این هدف همه دستاوردهای مردم افغانستان را قربانی کرد. برای آمریکا تفاوت چندانی نمی‌کند که در افغانستان نظام جمهوری بر سر کار باشد یا امارت و فشارهای کنونی بر حکومت طالبان تلاشی برای مطیع ساختن طالبان بر طبق منویات خود است نه آن گونه که به ظاهر نشان می‌دهد و داعیه تامین حقوق شهروندان افغانستان را دارد.
نخبگان سیاسی افغانستان پس از باختن همه چیز به خوبی درک کردند که آمریکا نه متحد استراتژیک این کشور بود و نه افغانستان برای این کشور آن گونه مقامات کاخ سفید شعار می‌دادند از اهمیت خاصی برخوردار بود.

نیاز طالبان به شناسایی حکومت از سوی نظام بین‌الملل ممکن است که برخی مقامات این گروه حتی افرادی مثل سراج الدین حقانی را بر آن داشته باشد تا برای عادی سازی رابطه دست به چنین اقدامات زنند. اما نگاهی به تاریخ ۲۰ ساله افغانستان، وضعیت اوکراین و چرخش سیاسی کشورهای عربی خاورمیانه درس‌های واضحی را بیان می‌کنند مبنی بر این که واشنگتن متحد وفادار و صادقی نبوده و نخواهد بود.

راه حل برون رفت افغانستان از بن بست کنونی را نباید در اتحاد با کشورهایی جستجو کرد که شعارهای ۲۰ ساله را ظرف چند ماه عوض کردند. سرنوشت جمهوریت ممکن است برای امارت هم رخ دهد. راه حل بن بست افغانستان، تن دادن حکومت طالبان به مطالبات اساسی مردم این کشور و تعامل منطقی با کشورهای منطقه و فرامنطقه‌ است.

سران طالبان برای برقراری رابطه با آمریکا در حالی که قریب به بیست سال با شعار جهاد و دشمنی با آمریکا جنگ خانمان سوزی را در افغانستان راه انداختند، چه توجیهی برای پیاده نظام خود خواهند داشت؟ پیامد فوری این اقدام ریزش نیروها و پیوستن به گروه‌هایی افراطی مانند داعش می‌باشد و در میان مدت اسیر مطالبات کاخ سفید شدن خواهد بود همان گونه سران جمهوریت اسیر این مطالبات شده بودند.