🔺از روزی که طالبان در افغانستان به قدرت رسیده و اند و در پی مشروعیت جهانی هستند، همه بازیگران پیش‌شرط مشروعیت را برای طالبان، دولت فراگیر و همه‌شمول عنوان کرده‌اند.
🔺دولت همه شمولی که همه کنش‌گران منطقه‌ای و جهانی برای طالبان مطرح می‌کنند، چه ویژگی هایی دارد؟
🔺دولت فراگیر و همه شمول از منظر بازیگران متفاوت، بسته به نگاه استراتژیک و منافع آنها در افغانستان تعریف می‌شود.
🔺تقریبا تجمیع نظر همه بازیگران در خصوص دولت همه شمول و فراگیر، در این چند مورد خلاصه می‌شود: حقوق بشر، مشارکت سیاسی عادلانه و قطع ارتباط با القاعده و سایر گروه‌های تروریستی.
🔺هر بازیگر ذی نفع در قضیه افغانستان، با در نظرداشت نگاه کلی خود به قدرت و سیاست این سه شاخص را اولویت بندی می‌کند.
🔺ایالات متحده آمریکا با تصویری که از لیبرال دمکراسی در جهان خلق کرده و خود را مدعی حمایت از دمکراسی عنوان کرده است، به حقوق بشر، مشارکت عادلانه در قدرت در افغانستان نگاهی سیاسی دارد و به عنوان ابزار نگاه می‌کند.
🔺لاجرم برای افکار مهار افکار عمومی در آمریکا و جهان مواردی چون حقوق بشر، حقوق زنان و مشارکت عادلانه سیاسی را در بوغ و کرنا می‌کند، اما در حقیقت امر، برای این موارد وقعی قائل نیست.
🔺و مهم‌ترین مسئله برای آمریکا، قطع ارتباط طالبان با گروه‌های تروریستی است که به نحوی از چتر اشراف آمریکا بیرون است.
🔺بازیگر دیگری که در قضیه طالبان یک طرف جدی است، چین است.
چین با چشم‌انداز خلق امنیت و اقتصاد برای خود، به افغانستان تمایل دارد. مهم‌ترین شاخص برای چین در دولت همه شمول، قطع ارتباط طالبان با القاعده و سایر گروه‌های تروریستی است.
🔺و مواردی چون حقوق‌بشر، حقوق زنان و مشارکت عادلانه در قدرت در افغانستان، برای چین جذابیتی ندارد.
و اما روسیه در وهله اول، به دولت همه‌شمول و فراگیر افغانستان نگاه امنیتی دارد.
🔺تلاش روسیه برای دور نگه داشتن نیروهای افراطی از کشور‌های آسیای میانه و در نهایت مرزهای روسیه است.
و به توزیع عادلانه قدرت در مرحله دوم به عنوان ضامن ثبات نیم‌بند افغانستان نگاه می‌کند.
حقوق‌بشر در افغانستان برای روسیه در جایگاه بعدی قرار دارد.
🔺ایران در خصوص دولت همه شمول و فراگیر افغانستان، بیشتر به مشارکت عادلانه سیاسی در قدرت و قطع ارتباط طالبان با القاعده نگاه می‌کند.
و در مرحله بعدی حقوق بشر برای جمهوری اسلامی ایران در افغانستان مسئله است.
🔺و در نهایت پاکستان به عنوان یک کنش‌گر دخیل در بحران افغانستان، به فرصت پیش‌آمده در افغانستان به عنوان دست‌آورد تاریخی نگاه می‌کند.
🔺برای پاکستان جز قطع پیوند میان تحریک طالبان پاکستان و طالبان افغانستان هیچ مورد دیگری برای خلق دولت فراگیر و همه‌شمول مهم نیست.
مشارکت سیاسی عادلانه، حقوق بشر و قطع ارتباط با القاعده، هیچ کدام برای پاکستان مسئله نیست.
🔺همه هم و غم پاکستان حفظ نظام طالبان و داشتن استیلا و نفوذ حاضر بر افغانستان است.
اما طالبان به نظر می رسد که هیچ اقدام قابل ملاحظه‌ای در خصوص حقوق‌بشر، مشارکت سیاسی عادلانه و قطع ارتباط با القاعده انجام نداده اند.
🔺و تا مادامی که این موارد حل نشود، بازیگران منطقه‌ای و جهانی برای مشروعیت بخشیدن به طالبان اقدامی نخواهند کرد.
- کد خبر 11007
- پرینت
