تلفات غیرنظامیان و حملات شبانه یکی از موضوعات چالشی بین حامد کرزی و ایالات متحده برای امضای پیمان امنیتی دوجانبه بود.

هارت‌آو.اشیا در گزاشی نوشت: حامد کرزی این پیمان را بخاطر اینکه آمریکا نمی‌خواست امنیت افغانستانی‌ها را در حملات نظامی تضمین کند، حاضر نبود امضا کند و این موضوع به رئیس جمهور بعدی واگذار شد.

دولت وحدت ملی بلافاصله این قرار را حتی بدون رعایت مواردی که لوی جرگه بر آن تاکید کرده بود،‌ امضا کرده و به اجرا گذاشت.

ایالات متحده به گونه‌ای احساسات عمومی افغانستانی‌ها را تحریک کرده بود که آنان امضای قرار امنیتی دوجانبه را بعنوان تنها گزینه نجات افغانستان می‌دانستند.

افکار عمومی تصور می‌کرد که این قرارداد نه تنها باعث خواهد شد که در مقابل تجاوز خارجی افغانستان محافظت شود،‌ بلکه امنیت و آرامش را برای این کشور به ارمغان خواهد آورد.

اما بعد از امضا پیمان، وضعیت امنیتی بدتر شد، طالبان قدرتمند شده و دولت مناطقی زیادی را به این گروه واگذار کرده است.

پایگاه خبری هارت‌.او.اشیا در ادامه نوشت: امضای بی‌قید و شرط قرارداد امنیت دوجانبه از سوی دولت وحدت ملی یک اشتباه بود و باید به تاسی از دولت حامد کرزی که تجربه کار با آمریکایی‌ها را برای مدت زمان زیادی داشت، مجددا مواردی که به نفع افغانستانی است در آن لحاظ شود.

با امضای قرداد،‌ به نظامیان آمریکا مجوز داده شد تا آزادانه حملات هوایی خود را تشدید کنند،‌ که منجر به کشته شدن غیرنظامیان بیشماری شده است.

از آنجا که عاملان این حوادث تحت تعقیب قرار نمی‌گیرند و عدالت برای قربانیان اجرا نمی‌شود، گرایش به افراطی‌گری و تقویت شبه نظامیان بیشتر شده است.

افغانستانی‌های داغ دیده که دسترسی به خارجی‌ها برای انتقام را ندارند، از نیروهای دولتی و خود مردم افغانستان انتقام می‌گیرند.

در پایان این گزارش آمده است: دولتمردان باید حساسیت این موضوع را درک کرده و اجازه ندهند تا حملات هوایی خارجی ها ادامه پیدا کند.